Tango jest powszechnie rozpoznawane, warto jednak rozróżniać dwa tańce pod tą nazwą – tango należące do grupy standardowych tańców towarzyskich oraz tango argentyńskie bazujące na improwizacji tancerzy. Mimo że tańce te mogą wydawać się podobne, miłośnicy tego drugiego dbają o wyraźne ich rozróżnienie ze względu na bogactwo kulturowe, które niesie z sobą tango argentyńskie. Tanga z grupy tańców towarzyskich nauczyć się można podczas kursów w szkołach tańca. Jednak osoby chcące poznać tajniki tanga argentyńskiego powinny udać się do szkoły, która nie tylko specjalizuje się w tym stylu, ale też organizuje milongi, czyli mniej formalne wieczory z tangiem w roli głównej.
Więcej:
- 19-letnia tancerka z Katowic wytańczyła marzenia
- "Stepowanie to taniec, który słychać"
- Paweł Małaszyński i jego taneczny debiut
Co to jest tango argentyńskie?
Tango argentyńskie to taniec partnerów, który narodził się na gruncie flamenco i habanery. Powstał na przełomie XIX i XX wieku w Ameryce Południowej w środowisku niewolników. Jednak dopiero w latach 20. ubiegłego stulecia został nazwany i skodyfikowany w Europie. Taniec ten zakłada bliskość między partnerami. W czasie jego powstania była to rewolucja w świecie tańca. Między innymi z tego powodu początkowo tango argentyńskie tańczono przede wszystkim w barach i domach publicznych, gdzie tak bliski kontakt między kobietą a mężczyzną nikogo nie gorszył. Taniec zyskał światową sławę w latach 80. XX wieku, dzięki pojawieniu się stylu tango show oraz prezentowaniu tego tańca w spektaklach i filmach. Tango to taniec, który w największym stopniu wykształcił swoją etykietę. Widać ją zwłaszcza w sposobie proszenia kobiety do tańca, który ogranicza się do kontaktu wzrokowego i skinienia głową.
Tango argentyńskie – kroki
Tango argentyńskie jest tańcem improwizowanym do muzyki do tanga, jednak wraz z potrzebą nauczania innych tego stylu dokonano kodyfikacji występujących w jego obrębie kroków i ruchów. Większość kroków tanga argentyńskiego nosi nazwy hiszpańskie. Krok podstawowy składa się z salidy, cruzady oraz resolución. Kroki do przodu stawiane są od pięty, przez co nie ma się wrażenia ich posuwistości. Te do tyłu stawia się od palców. Trzymanie i sylwetka partnerów zależy od stylu tanga, jakie tańczą. W większości stylów partnerzy mają do wyboru trzymanie bliskie i dalekie. W pierwszym przypadku tancerze obejmują się blisko ramionami, tak że ich biodra i klatki piersiowe niemal się stykają. W trzymaniu dalekim zaś partnerów dzieli dystans wyciągniętej ręki. Często to kobieta decyduje o tym, jakie trzymanie jest dla niej najbardziej komfortowe.
Style tanga argentyńskiego
Tango argentyńskie dzieli się na style najczęściej przypisywane miejscom, w których się zrodziły. Prawdopodobnie najbardziej tradycyjna forma to tango salon. Obok niego występuje styl milonguero, w którym typowym elementem jest stały kontakt górnych części ciała tancerzy. Wielu krytyków zajmujących się kulturą oraz tangiem dyskutowało, która z tych odmian jest najbardziej tradycyjna. Obecnie uważa się, że każdy styl tanga posiada tę samą zbliżoną technikę tańca, a różni wyłącznie detalami. Wartą zauważenia odmianą tanga jest nowoczesny styl tango nuevo, który funkcjonuje od 2010 roku. Ta odmiana zakłada dużą dynamikę ruchu oraz swobodę w interpretowaniu rytmu muzycznego. Niemniej współcześni tancerzy chętnie tworzą też fuzje stylów tańca, łącząc na przykład tango z west coast swing, tworząc w ten sposób swango, czy łącząc tango z latynoską bachatą, z czego powstaje bachatango.
Jak ubrać się na lekcje tanga argentyńskiego?
Ubiór na trening tanga argentyńskiego jest dowolny, choć nawet podczas zwykłych zajęć mile widziana jest elegancja. Panie często zakładają spódnicę do kolan, niekiedy obszytą cekinami czy frędzlami. Panowie najczęściej trenują w czarnych spodniach i czarnych koszulkach. Z kolei milongi, czyli wieczorki taneczne, często organizowane w przestrzeni szkoły tańca, na które zapraszane są nawet początkujące osoby, rządzą się swoimi prawami. Sukienki do tanga argentyńskiego zakładane na takie okazje są nieco bardziej skąpe, nierzadko odsłaniają plecy oraz ramiona. Najczęściej znaleźć je można w kolorach czerwonym, fioletowym, czarnym, granatowym oraz złotym. Bywają zdobione falbanami i frędzlami. Typowym elementem damskiej garderoby są także kabaretki. Osobnym tematem jest obuwie do tańca. Zarówno partner, jak i partnerka powinni zaopatrzyć się w profesjonalne buty do tańczenia tanga. Buty do tańców latynoskich niestety nie sprawdzą się w tym wypadku. Te do tanga mają plastikową lub gumową podeszwę i cienki obcas. Dzięki temu można z nich korzystać na różnym podłożu bez obawy o zniszczenie delikatnej skórzanej podeszwy butów do tańców towarzyskich.
Autor: Gaba Kopyto