Roman Wilhelmi to nazwisko, które zapisało się złotymi zgłoskami w historii polskiego teatru i kinematografii. Jego niezapomniane role w filmach takich jak "Zaklęte rewiry", "Dzieje grzechu", "Ćma" czy "Wojna światów – następne stulecie" oraz w kultowych serialach "Czterej pancerni i pies", "Kariera Nikodema Dyzmy" i "Alternatywy 4" sprawiły, że stał się ikoną, której nie sposób zapomnieć. W studiu Dzień Dobry TVN wspominali go przyjaciele: aktorzy Emilia Krakowska i Jerzy Kryszak oraz dziennikarka Magda Jaros.
Roman Wilhelmi: jak był naprawdę?
Wilhelmi, obdarzony wybitnym talentem i równie trudnym charakterem, zyskał zarówno podziw, jak i niechęć swoich kolegów z branży. Jego wybuchowość i indywidualizm często były powodem konfliktów, ale nikt nie mógł zaprzeczyć, że był genialnym aktorem. Na scenie był perfekcjonistą, zawsze dążył do doskonałości, a jego życie prywatne pełne było zawirowań, co tylko dodawało mu charyzmy. - Dla mnie był człowiekiem nienasyconym - stwierdziła Emilia Krakowska. - Chłonął życie - dodała aktorka.
Jego relacje z kobietami były równie burzliwe, co jego kariera. Otoczony wianuszkiem pięknych pań, zawsze robił piorunujące wrażenie. Jego relacja z matką, Stefanią Wilhelmą, miała ogromny wpływ na jego podejście do życia i miłości. Wysłała go do szkoły z internatem, by ukarać jego żywiołowość, co mogło zaszczepić w nim przekonanie, że na miłość trzeba zasłużyć. Czy stąd wziął się jego egoizm? A może to była tylko maska, za którą krył się nieśmiały i delikatny człowiek? - Kochał i kochały go kobiety. Był czarujący - stwierdziła Emilia Krakowska.
Przyjaciele wspominają Wilhelmiego jako osobę skrajnie nieśmiałą, co mogło zaskakiwać biorąc pod uwagę jego sceniczne wcielenia. W Teatrze Ateneum był postacią osobną, nie grał w kości, co było rytuałem zespołu. Miał swoje dziwactwa, jak noszenie nadpalonego korka, którym zaciemniał łysinę. Jednak jego talent był niezaprzeczalny, co doceniali wszyscy, nawet ci, którzy mieli mu za złe jego wybuchowy charakter. - W Teatrze Ateneum było kilku takich, którzy chcieli zawładnąć sceną - wspominał Jerzy Kryszak. - Taki był Romek, wszystkie światła kierował na siebie - podkreślił aktor.
Przyjaciele wspominają Romana Wilhelmiego
Niepraktyczność w codziennym życiu była kolejną cechą Wilhelmiego. Przyjaciele załatwiali mu mieszkanie czy podwyżki w teatrze, ponieważ on sam nie przykładał wagi do takich spraw. Dla niego najważniejsze było aktorstwo. Na scenie czuł się jak ryba w wodzie, a każda rola była dla niego nowym wyzwaniem. - Uśmiecham się, bo wszystkie wspomnienia składają się na obraz wiecznego chłopca - stwierdziła dziennikarka Magda Jaros.
Gdyby Roman Wilhelmi żył, w czerwcu skończyłby osiemdziesiąt osiem lat. Zastanawiając się, jak odniósłby się do współczesnego świata, można przypuszczać, że mógłby odnaleźć swoje miejsce w show-biznesie, choć nie czułby się szczęśliwy, gdyby mówiono tylko o jego wyglądzie czy majątku. Dla niego aktorstwo było sensem życia, a wszystko inne schodziło na dalszy plan.
Roman Wilhelmi pozostanie w pamięci jako wielki artysta, który mimo swoich wad, potrafił zachwycać i inspirować. Jego życie i twórczość są dowodem na to, że prawdziwy talent zawsze znajdzie swoje miejsce, niezależnie od przeciwności losu.
Nie oglądałeś Dzień Dobry TVN na antenie? Wszystkie odcinki oraz Dzień Dobry TVN Extra znajdziesz też na Player.pl.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Samoloty, telewizor, faks, a nawet roller coaster. Największa wystawa w historii Polski powstała 95 lat temu
- 50 lat temu otwarto najnowocześniejszy hotel w PRL-u. "Przewijały się tłumy"
- Ludwika Wujec nie żyje. Opozycjonistka z czasów PRL miała 83 lata. "Kochała życie i ludzi"
Autor: Katarzyna Lackowska
Reporter: Magda Nabiałczyk