Zaburzenia odżywiania dotyczą nie tylko nastolatków i osób dorosłych. Zdarza się, że dotykają kilkuletnie dzieci, a nawet niemowlęta. Obniżony apetyt, wybiórczość żywieniowa, a nawet anoreksja - to problemy, które zwracają uwagę wielu rodziców. Droga do ich rozwiązania nie jest łatwa, zwłaszcza jeśli trudno jest określić przyczynę.
Zaburzenia odżywiania w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie
Problemy z przyjmowaniem posiłków dotykają nawet małe dzieci. Na przestrzeni ostatnich lat w naszym kraju odnotowano znaczący wzrost liczby małoletnich pacjentów z zaburzeniami odżywiania, w tym anoreksji, o czym przekonują dietetycy, psychodietetycy i psychologowie. Organizm młodego człowieka do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych składników odżywczych, dlatego opiekunowie nie powinni lekceważyć takich sygnałów, jak utrata zainteresowania jedzeniem czy utrzymująca się przez dłuższy czas neofobia żywieniowa, związana z odmową spożycia określonych produktów.
Obawę o stan zdrowia dziecka zwykle uważa się za uzasadnioną, gdy w grę wchodzą złe wyniki badań i wyraźny spadek wagi. Kilkulatki czy niemowlęta nie potrafią jednak otwarcie komunikować wszystkich swoich potrzeb czy problemów, a ich relacja z jedzeniem zwykle kształtuje się w niejednoznaczny sposób, dlatego warto bacznie obserwować zmiany w ich zachowaniu.
Ewa, matka czteromiesięcznego chłopca, po miesiącu karmienia piersią zauważyła u dziecka problemy z łaknieniem. Z czasem syn kobiety przestał jeść. Gastroskopia, USG czy badania pod kątem alergii i refluksu nie pozwoliły lekarzom ustalić przyczyny. Chłopiec przyjmuje pokarm przez sondę, a doustnie nie można podawać mu nawet leków.
Anoreksja u dzieci i niemowląt - z czego wynika?
Zaburzenia żywieniowe u dzieci często mają podłoże w sytuacji rodzinnej i nieprawidłowych relacjach z bliskimi. W gabinecie psychologa analizuje się je między innymi pod tym kątem. To jeden z pierwszych kroków do rozwiązania problemu.
- Niektóre dzieci we wczesnym wieku z różnych powodów odkładają na bok własne potrzeby. Może temu sprzyjać np. trudny okres w życiu rodziny. Takie dziecko świetnie się uczy, nigdy nie złości, nie buntuje, bo określa siebie poprzez spełnianie oczekiwań innych(...). Jeśli ponadto dziecko doświadczy, czym jest pojawiający się przy dłuższej głodówce stan wygaszenia, gdy nic nie cieszy, ale nie ma też złości ani lęku, uzna, że znalazło "metodę" na rozwiązanie bardzo wielu problemów - zauważa w rozmowie z "Polityką" psycholog Anna Szostak.
W tym miejscu warto podkreślić, że wybiórczość żywieniowa i niechęć do jedzenia mogą mijać z czasem. Niestety zdarza się i tak, że stanowią wstęp do anoreksji. To szczególnie groźne w przypadku małych dzieci, które nie potrafią zrozumieć, co się z nimi dzieje. Droga do wyzdrowienia małego pacjenta nie jest łatwa. Wymaga czasu, jak również zaangażowania ze strony rodziców.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Decyzja ministerstwa załamała niektórych rodziców dzieci z SMA. "Cios prosto w serce"
- Z powodu schorzenia żołądka jego ciało "samo się zjada". "Patrzę tylko, jak cierpi"
- Mimo niepełnosprawności uprawia sporty ekstremalne. "Trzeba zacząć żyć"
Autor: Magdalena Brzezińska
Źródło: "Polityka"
Źródło zdjęcia głównego: Cavan Images/Getty Images