Jest wiele zalet, które ma ciągle jeszcze mało popularna barbula. Roślina ta późno kwitnie, ma ciekawy pokrój, kolor liści i skutecznie wabi do naszych ogrodów różne owady. Jej liczne gatunki i odmiany pozwalają wybrać okaz najlepiej pasujący do każdej koncepcji.
Barbula – co to jest?
Barbule ( Caryopteris ) to rośliny, które pochodzą z Azji Wschodniej i są przedstawicielami rodziny werbenowatych ( Verbenaceae ). Najpopularniejszym gatunkiem jest barbula klandońska ( Caryopteris x clandonesis ), która powstała w wyniku połączenia barbuli szarej i macedońskiej. Barbula to krzew, którego pokrój jest gęsty, kępiasty i kulisty. Jej wysokość dochodzi do 1 metra, przy około 1,5-metrowej szerokości. Na sztywno wyprostowanych, pokrytych meszkiem pędach znajdują się podłużne, lancetowate liście zazwyczaj zielone lub szare, a od spodu białe, pachnące delikatnie lawendą. Częścią, która najbardziej przykuwa uwagę w barbuli, są jej kwiaty o charakterystycznym niebiesko–fioletowym kolorze, które w czasie kwitnienia wabią do siebie pszczoły i motyle. Kwiaty, kontrastując z barwą liści, tworzą interesujące zestawienie kolorystyczne. Pojawiają się w sierpniu i utrzymują się na roślinie aż do października. Barbule w Polsce są ciągle jeszcze rzadkością, można je spotkać u pasjonatów ogrodnictwa, którzy lubią gościć w swoich ogrodach interesujące i rzadko spotykane okazy. W ciągu kilku ostatnich lat barbula zaczęła jednak zdobywać coraz większą popularność.
Uprawa barbuli
Barbule uwielbiają ciepło. Najlepiej sadzić je na stanowiskach słonecznych i osłoniętych od silnych wiatrów. Dobrym rozwiązaniem jest umieszczenie jej przy murowanym ogrodzeniu lub ścianie budynku, który będzie oddawał jej ciepło w nocy. Wymagania barbuli nie są zbyt wygórowane, jednak warto jej zapewnić umiarkowanie żyzne, przepuszczalne i wapienne podłoże. Jeśli gleba będzie zbyt ciężka, możemy się spodziewać mniejszych kwiatów, ale za to lepszego wzrostu barbuli. Nie służy jej ani zbyt wysoka wilgotność, ani susza. Pamiętajmy, by nie przesadzać z podlewaniem i mieć na uwadze jej brak odporności na mróz. Temperatura poniżej - 15oC może być dla barbuli niebezpieczna, dlatego zaleca się sadzenie jej w północnej i zachodniej części naszego kraju. Nim nadejdzie zima, powinniśmy barbule odpowiednio przygotować, przykrywając podstawę krzewu warstwą liści lub kompostu. Młode rośliny przykrywamy gałązkami iglaków. Do nawożenia barbuli przystępujemy na wiosnę w kolejnym roku od jej posadzenia i potem trzykrotnie do lipca. By rosła jeszcze lepiej, możemy także stosować specjalne odżywki ze związkami wapnia. Jeśli chcemy poprawić kwitnienie naszej barbuli, na wiosnę możemy skrócić pędy aż do miejsca, w którym zachowała się żywa tkanka. Barbula nie wykazuje podatności na choroby i szkodniki - poza mrozami niewiele może jej zaszkodzić.
Barbula – rozmnażanie
Barbule możemy rozmnażać poprzez sadzonki półzdrewaniałe , które najlepiej pozyskiwać późnym latem. Takie sadzonki ukorzeniają się nieco trudniej niż zielne, ale są zdecydowanie bardziej wytrzymałe. Do pobrania tego typu sadzonki wybieramy jednoroczne pędy o miękkich wierzchołkach, których dolne części zaczynają drewnieć. Najlepiej by były to pędy boczne, które nie kwitną. Następnie je ukorzeniamy i hartujemy.
Barbrule można także rozmnażać przez sadzonki zielne, które należy pobierać w czerwcu . Obie wersje rozmnażania są skuteczne, ale należy pamiętać, że sadzonki mogą być podatne na porażenie szarą pleśnią.
Odmiany barbuli
Na rynku możemy znaleźć wiele ciekawych gatunków i odmian barbuli, które różnią się od siebie pokrojem, kolorem kwiatów i liści. Poniżej zostały wymienione te najciekawsze.
Barbula klandońska ‘Worcester Gold’ - Caryopteris x clandonesis ‘Worcester Gold’- barbula złota, nazywana tak ze względu na żółty, a nawet złoty kolor liści. Dorasta do 80 centymetrów wysokości i zbliżonej szerokości. Błękitne kwiaty pokazują się w sierpniu.
Barbula klandońska ‘Kew Blue’ - Caryopteris x clandonesis ‘Kew Blue’ – znana także jako barbula niebieska. Jej kwiaty, które pojawiają się w sierpniu dosyć obficie, są najbardziej intensywne ze wszystkich niebieskich odmian i gatunków. Barbula kew blue ma lekko błyszczące, eliptyczne i ząbkowane liście.
Barbula klandońska ‘Longwood Blue’ - Caryopteris x clandonesis ‘Longwood Blue’ – odmiana dorastająca do 70 centymetrów wysokości. Kwiaty w kolorze szafirowym pojawiają się na roślinie we wrześniu i październiku.
Barbula klandońska 'White Surprise' - Caryopteris x clandonesis 'White Surprise' – tym, co na pierwszy rzut oka wyróżnia tę odmianę, są pstre liście o białych brzegach. Sprawia to, że roślina jest atrakcyjna przez cały okres wegetacyjny.
Barbula szara - Caryopteris incana - jeśli nie interesuje nas uprawa barbuli klandońskiej, to powinniśmy poznać barbulę szarą, która o dziwo jest mniej szara niż jej bardziej popularna siostra. Dorasta do 50 centymetrów wysokości. Liście są żywozielone i ząbkowane. Kwiaty zebrane w kuliste kwiatostany pojawiają się w sierpniu.
Zobacz film: Dywany kwiatów.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF