Kuchnia Miss Polonii 2018! Poznaj najlepsze przepisy na gofry belgijskie

Zobacz film: Kuchnia Miss Polonii 2018/Dzień Dobry TVN
Gofry belgijskie znacznie różnią się od tradycyjnych gofrów, często spotykanych w nadmorskich kurortach. Ich ciasto przygotowywane jest z dodatkiem drożdży, a w zależności od rodzaju mogą być robione bez cukru. Poznaj wszystkie różnice pomiędzy tradycyjnymi a belgijskimi goframi.

Zobacz też: Kiszonki w kuchni. Przepisy Piotra Kucharskiego >>>

Kto z nas nie lubi deserów? Ciasta, ciasteczka, sorbety… każdy miłośnik słodyczy znajdzie coś dla siebie. Niektóre z nich kojarzą się z wybranymi porami roku, np. lody łączy się z latem. Podobnie jest z goframi, które szczególnie dzieciom przywołują na myśl wakacje, jednak można się nimi cieszyć przez cały rok, również przyrządzając je samemu w domu. Mniej popularną w Polsce wersją gofrów są gofry belgijskie.

Co to są gofry belgijskie?

Gofry belgijskie to amerykańska nazwa gofrów brukselskich. Nie pochodzą jednak z belgijskiej stolicy, a z Gandawy. Nazwa została im nadana jedynie ze względów marketingowych. Ponieważ Bruksela była synonimem luksusu, tak samo gofry miały być kojarzone z ekskluzywnym produktem. Pierwszy raz w sprzedaży pojawiły się w 1839 roku. Od 1964 roku zdobywają coraz większą popularność w Ameryce jako gofry belgijskie. Obecnie można je zamówić w restauracjach i kawiarniach na terenie całego kraju. Gofry te są lekkie, duże i mają prostokątny kształt o wymiarach 16 × 18 cm. Powinny być cienkie i delikatne, z chrupiącą, złocistobrązową skórką, pod którą kryje się miękki środek.

Zobacz też: Primavera, czyli włoska wiosna według Cristiny Catese >>>

Gofry belgijskie (brukselskie) a tradycyjne. Czym się różnią?

Tradycyjne gofry, które można kupić w co drugiej budce nad morzem, produkowane są z mąki, cukru, soli, żółtek jaj, mleka i oleju lub masła. Najczęściej jako dodatek dodawane są bita śmietana, owoce lub polewy. Z kolei gofry brukselskie, nazywane również belgijskimi, wytwarzane są z drożdżowego ciasta bez dodatku cukru. Do ich przygotowania wykorzystywana jest mąka pszenna, mleko, woda, masło, jajka, wanilia, drożdże i sól. Istotny jest fakt, że prawdziwych gofrów belgijskich nie można przygotować bez drożdży , dlatego nie nadają się dla osób uczulonych na nie lub ich nietolerujących. Przepis na gofry belgijskie nie odbiega zbytnio od receptury na ich popularną w Polsce odmianę. Wykonanie jest równie proste, należy jednak dysponować odpowiednim urządzeniem. Niezbędna do przyrządzenia gofrów będzie gofrownica, dzięki której możliwe jest upieczenie smacznych i kształtnych gofrów.

Zobacz też: Recepta na przesilenie? Dania wg przepisów Andrzeja Polana! >>>

Gofry belgijskie – przepis z drożdżami

Składniki (na 3 porcje):

  • 340 g mleka,
    • 240 g mąki pszennej,
      • 85 g masła,
        • 60 g syropu klonowego,
          • 2 jajka,
            • 3 g soli,
              • 5 g ekstraktu z wanilii,
                • 8 g suszonych drożdży,
                  • olej roślinny do spryskania gofrownicy.

                    Przygotowanie:

                    1. Podgrzej mleko i przelej je do dużej miski, dodaj syrop klonowy, masło, sól i ekstrakt z wanilii.

                    2. Mieszaj całość do połączenia składników i wychłodzenia do temperatury pokojowej. Dodaj mąkę, jajka oraz drożdże i ponownie wymieszaj całość.

                    3. Przykryj miskę i odstaw na około godzinę, aż ciasto na gofry belgijskie podwoi swoją objętość.

                    4. Po wyrośnięciu ciasta możesz zacząć wypiekać gofry.

                    5. Do rozgrzanej, delikatnie spryskanej olejem roślinnym gofrownicy wlej około ¾ kubka ciasta.

                    6. Piecz przez około 6 minut (czas zależy od gofrownicy). Podawaj z bitą śmietaną i owocami.

                    Zobacz też: Kuchnia z naturalnymi olejami tłoczonymi na zimno. Przepisy Mikołaja Reya >>>

                    Gofry z Liège, czyli trochę inne gofry belgijskie

                    Innymi goframi belgijskimi są gofry z Liège, nazywane również leodyjskimi . Mają intensywny zapach, są dość ciężkie i charakteryzują się zaokrąglonymi brzegami. Zgodnie z tradycją wypieka się je z gęstego ciasta drożdżowego, a ich niezbędnym składnikiem jest cukier perłowy. Podczas pieczenia cukier topi się, dając karmelowy smak i aromat, a jego nierozpuszczone kryształki trzeszczą podczas gryzienia. Gofry leodyjskie są słodsze od brukselskich, ponieważ zawierają cukier. Są także mniejsze i cięższe.

                    Zobacz też: Sękacz – ciasto na każdą okazję >>>

                    Przepis na gofry belgijskie – leodyjskie

                    Składniki (na 2 porcje):

                    • 220 g mąki pszennej,
                      • 115 g roztopionego masła,
                        • 110 g cukru perłowego,
                          • 2 duże jajka,
                            • 40 g mleka,
                              • 5 g suchych drożdży,
                                • 2½ g ekstraktu z wanilii.

                                  Przygotowanie:

                                  1. Roztrzep jajka i wymieszaj je w głębokim naczyniu z mlekiem, masłem i ekstraktem z wanilii.

                                  2. Dodaj mąkę połączoną z drożdżami i dobrze wymieszaj całość.

                                  3. Odstaw na godzinę, aż ciasto podwoi swoją objętość.

                                  4. Następnie dosyp cukru perłowego i wymieszaj.

                                  5. Gofry piecz w gofrownicy, aż będą miały złotobrązowy kolor, podawaj z dowolnymi dodatkami, np. owocami, bitą śmietaną.

                                  Dodatki do gofrów belgijskich

                                  Chociaż tradycyjnie gofry polewane były masłem, obecnie lista dodatków jest o wiele bogatsza. Można je serwować z cukrem pudrem, owocami, np. pokrojonymi truskawkami, bitą śmietaną lub płynną czekoladą. Warto pamiętać, że gofry belgijskie powinny być spożywane na ciepło , dlatego należy je podawać zaraz po upieczeniu.

                                  podziel się:

                                  Pozostałe wiadomości