Ragamuffin - puchaty towarzysz, który nie znosi samotności. Co warto wiedzieć tym kocie?

Kot rasy Ragamuffin
Ragamuffin - charakterystyka rasy. Jak pielęgnować tego kota? Co warto o nim wiedzieć?
Źródło: Evrymmnt/GettyImages
Ragamuffin to kot, który na pierwszy rzut oka często mylony jest z ragdollem. To dwie odrębne rasy, jednak podobieństwo nie jest przypadkowe - zwierzęta są ze sobą blisko spokrewnione. Mają także podobny charakter. Poznaj historię powstania rasy ragamuffin i wymagania pielęgnacyjne kotów.
Artykuł w skrócie:
  • Jaki charakter ma Ragamuffin?
  • Jak powstała rasa Ragamuffin? Jaka jest jej historia?
  • Jak pielęgnować kota rasy Ragamuffin? Jakie choroby mu zagrażają?

Ragamuffin nierzadko uznawany jest za odmianę ragdolla lub za jego nierasowego potomka, co zazwyczaj wiąże się z dużą dowolnością w umaszczeniu przedstawicieli tej rasy. Choć zwierzęta są do siebie bardzo podobne, co wynika z ich bliskiego pokrewieństwa, zaliczane są do dwóch oddzielnych ras. Popularność ragamuffinów w Polsce nie jest zbyt duża, jednak każdy, kto jest zainteresowany zwierzęciem spokojnym, towarzyskim i niezwykle oddanym człowiekowi, powinien zdecydować się na adopcję właśnie tego kota.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

DD_20250923_Koty_napisy
Koci język - jak go rozszyfrować? (napisy)
Źródło: Dzień Dobry TVN

Ragamuffin - dla kogo to będzie kot idealny?

Koty tej rasy nie mają wygórowanych wymagań, jeśli chodzi o opiekę. Najważniejsze w przypadku tej rasy jest poświęcenie wystarczającej ilości czasu na wspólne przytulanie i zabawy. Ragamuffiny są z natury niezwykle towarzyskie i przyjacielskie, dlatego do pełni szczęścia i prawidłowego rozwoju potrzebują kontaktu z człowiekiem. Koty tej rasy bardzo źle znoszą samotność, dlatego osoby zapracowane i często przebywające poza domem nie będą dla nich dobrymi opiekunami. Znudzony i opuszczony kot będzie smutny, może także stracić apetyt lub zacząć niszczyć meble, chcąc w ten sposób zwrócić na siebie uwagę.

Ragamuffin może trafić nawet do osób, które nie mają doświadczenia w opiece nad kotami. Świetnie nadaje się zarówno do rodzin z dziećmi, jak i do osób starszych. Źle jednak czuje się w hałaśliwym otoczeniu, dlatego ludzie, którzy często zapraszają znajomych i urządzają huczne imprezy, nie będą odpowiednimi właścicielami. Za poświęcenie i miłość ragamuffin jest gotów odwdzięczyć się dozgonną miłością i lojalnością.

Historia powstania rasy ragamuffin

Pojawienie się ragamuffinów datuje się na lata 90. XX wieku. Za bezpośrednich przodków rasy uznaje się ragdolle, koty perskie, koty himalajskie oraz dachowce o długiej sierści. Pierwsze kocięta przyszły na świat w stanie Kalifornia i szybko zyskały popularność w całych Stanach Zjednoczonych. Obecnie rasa uznawana jest przez znaczną część organizacji felinologicznych, a pozostała część z nich uważa, że koty te są po prostu odmianą ragdolli lub krzyżówką dachowców z przedstawicielami tej rasy.

Obecnie ragamuffiny coraz częściej spotykane są także w Europie. Cena za kociaka wynosi średnio tysiąc dolarów.

Kot ragamuffin - jaki ma charakter przedstawiciel tej rasy?

Ragamuffin ma wiele cech, które wskazują na podobieństwo do ragdolla. Przedstawiciele tej rasy świetnie odnajdują się w roli przyjaciół rodziny. Są niezwykle przyjazne, wrażliwe i łagodne zarówno w stosunku do dorosłych, jak i małych dzieci. Mają zrównoważone usposobienie – nie są zbyt ruchliwe, preferują raczej spokojny tryb życia. Uwielbiają być głaskane i chętnie wskakują na kolana swoich właścicieli. Początkowo mogą być zdystansowane wobec niektórych obcych osób, jednak w większości przypadków witają nowych gości w domu, ocierając się o nogi i domagając się pieszczot. Większość ragamuffinów jest niezwykle ufna i pozwala się brać na ręce nawet przypadkowym osobom, dlatego nie zaleca się wypuszczania kotów na dwór bez nadzoru.

Zdrowie i choroby kotów ragamuffin

Rasa ragamuffin uznawana jest za zdrową, choć niektóre kocięta mogą cierpieć na poważne choroby genetyczne. W takich przypadkach ważne jest prawidłowe rozpoznanie choroby, leczenie zwierzęcia oraz rezygnacja z rozmnażania danego kota w hodowli. Dzięki temu wyklucza się możliwość przenoszenia chorób na kolejne pojawiające się mioty.

Dość dużym problemem w przypadku ragamuffinów jest skłonność do objadania się, a w związku z tym do tycia. Opiekun kota powinien zatroszczyć się o prawidłowe porcjowanie pożywienia, najlepiej po konsultacji z weterynarzem, który dobierze rodzaj karmy odpowiedni do wieku zwierzęcia i indywidualnego zapotrzebowania na witaminy oraz minerały. Wyjątkowo rzadko u ragamuffinów zdarzają się problemy z sercem oraz nerkami.

Opiekunowie kotów rasy ragamuffin powinni regularnie kontrolować stan uszu swoich pupili. Od czasu do czasu zaleca się także przemycie oczu zwierzęcia ostudzoną, przegotowaną wodą, stosując w tym celu po jednym czystym waciku na każde oko. W razie jakichkolwiek niepokojących objawów warto natychmiast umówić się na wizytę do weterynarza.

Aby zachować zdrowie kota, należy pamiętać także o regularnych szczepieniach oraz odrobaczaniu. Raz na tydzień zaleca się dokładnie wyczesać sierść ragamuffina – w okresie zwiększonego linienia można robić to częściej.

Zobacz także:

podziel się:

Pozostałe wiadomości