Jak zaznaczyła na wstępie rozmowy psycholog Monika Perkowska, już dzieci w wieku wczesno przedszkolnym wyłapują wszystkie słowa i potrafią później użyć je w odpowiednim kontekście. Dzieci rozumieją, jaką moc mają wulgarne słowa, dlatego tak chętnie ich później używają. W ten sposób sprawdzają też, na ile pozwolą im rodzice.
>>>Zobacz też: Zachowania rodziców, które ranią dziecko na całe życie
Jak Jak przestać przeklinać, skoro wszyscy wokół używają niecenzuralnych słów? Skupić się przede wszystkim na sobie, a z tym, jak pokazują statystyki, poszczególne jednostki mają największy problem. Skoro bowiem aż 90% badanych deklaruje, że rażą ich przekleństwa, to jak możliwe jest, że do używania niecenzuralnych słów przyznaje się aż 80% społeczeństwa?
Jak przestać kląć – poradnik samooceny
Nauka, jak przestać przeklinać, nie jest prosta. Wymaga ona przede wszystkim umiejętnej obserwacji własnego języka i zdolności do autokrytyki. Podstawowy warunek jest jeden – należy dostrzec niecenzuralne słowa we własnym słowniku i uświadomić sobie ich negatywne, a wręcz obraźliwe znaczenie. Ogromna część osób traktuje przekleństwa jako wyraz emocji, swoistego rodzaju przerywnik. Dla niektórych wybrane niecenzuralne słowa funkcjonują niczym zamienniki wielu innych określeń, często skrajnie różnych. Za pomocą najpopularniejszego polskiego przekleństwa część osób jest w stanie wyrazić zarówno absolutną krytykę, negację, zdziwienie, jak i ogromny entuzjazm. Co ważniejsze, spora część z osób nadużywających przekleństw nie zdaje sobie sprawy, jak brzmi ich własny język pełen niecenzuralnych określeń. Badania prowadzone przez znawców języka pokazują, że używanie wulgaryzmów jest bardzo często objawem ubogiego zasobu słownictwa i konstrukcji gramatycznych. Jeśli więc pytanie brzmi: jak przestać kląć, to odpowiedź powinna brzmieć: przede wszystkim dostrzec, jaką opinię o samych sobie wystawiamy, używając wulgaryzmów.
Jak przestać przeklinać?
Przestać kląć w środowisku, w którym niecenzuralne słowa uchodzą za równie wartościowe, jak wszystkie inne, jest trudne, jednak możliwe do wykonania. Przede wszystkim warto rozpocząć od postawienia sobie celu. Jeśli ktoś chce, aby był postrzegany jako dobrze wychowany gentleman, człowiek sukcesu, inteligentny i interesujący, to nie sposób, aby mógł on używać przekleństw. Jeśli więc ktoś chce nauczyć się, jak przestać kląć, powinien na początku poświęcić trochę czasu na refleksję nad własną osobą i wizerunkiem, z jakim chce być utożsamiany. Postawienie celu w postaci odrzucenia niecenzuralnego języka w większości wypadków będzie naturalną konsekwencją tego typu refleksji.
Kolejny punkt to postawienie sobie zadań do wykonania. Oczywiście trudno uwierzyć, że przekleństwa można wyeliminować z codziennego słownika z dnia na dzień, szczególnie jeśli są one tam dobrze zakorzenione.
Jak skutecznie przestać przeklinać?
Aby przestać kląć, należy przede wszystkim zacząć zwracać ogromną uwagę na używane przez siebie słownictwo. Przekleństw nie da się wyeliminować z dnia na dzień, ale im więcej uwagi dana osoba będzie przywiązywać do obserwacji własnego języka, tym przekleństw będzie mniej. Chodzi nie tylko o kontrolę tego, co i jak się mówi, lecz także o uważną analizę sytuacji, w jakich sięga się po przekleństwa. Umiejętność wskazania, czy przekleństwa pojawiają się w momencie zdenerwowania, nieumiejętności wysłowienia się, czy też są stałym elementem codziennej narracji, ułatwia sukcesywne ich eliminowanie z własnych wypowiedzi. Zadanie to wymaga dużego wysiłku, który trzeba włożyć przede wszystkim w pracę nad samym sobą. Natomiast konsekwentna praca daje zauważalne efekty.
Jak przestać przeklinać w towarzystwie?
Jak przestać kląć, gdy ktoś obok nas używa pełnego niecenzuralnych słów języka? Umiejętnie się wobec tego języka zdystansować. Badanie CBOS pokazuje, że przekleństwami ludzie posługują się częściej w sferze publicznej niż prywatnej. Polacy przeklinają na ulicy, w szkole, pracy, na imprezach, zdecydowanie mniej przekleństw używają w domu. Trzeba jednak pamiętać, że istnienie w grupie nie wymaga od nikogo używania języka, który dominuje w danej społeczności. Oczywiście publiczne zwracanie kolegom lub koleżankom uwagi na używane przez nich przekleństwa jest zachowaniem niegrzecznym, natomiast nikt nie mówi, że wszyscy wokół też muszą używać niecenzuralnych słów. Milczący dystans wobec przekleństw, zmiana własnego języka bez nachalnego nim epatowania, może skłonić do refleksji kogoś innego. Oczywiście bliskim osobom warto delikatnie zasugerować „oczyszczenie” języka, natomiast zawsze należy to robić bardzo delikatnie. Ciekawym rozwiązaniem jest praca w duecie albo większej grupie nad własnym językiem. Inicjator tego typu wyzwania, nawet jeśli zaprezentowane zostanie ono w żartobliwej formie, może mieć szansę na to, że inni się do niego przyłączą.
>>>Zobacz też: Po czym poznać, ze dziecko poradzi sobie w życiu?
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: EyeEm