Buldog francuski to pies-towarzysz, który przywiązuje się do swoich właścicieli i uwielbia spędzać z nimi czas. Ma wielki serce, jest przyjaźnie nastawiony do ludzi, a na widok właścicieli uwalnia wszystkie pokłady radości. Ma jednak swoje wady – bywa uparty i nie lubi być ignorowany. Jego częste problemy zdrowotne sprawiają, że do opieki nad buldogiem francuskim należy podchodzić bardzo odpowiedzialnie.
Buldog francuski miniaturka - czy istnieje coś takiego?
Buldog francuski to rasa psów, które należą do grupy tak zwanych molosów. Dla psów z tej rasy charakterystyczna jest zwarta, umięśniona budowa ciała, płaski pysk i zwykle spory rozmiar. Mimo iż buldog francuski to pies mały, ze względu na charakterystyczną budowę i pochodzenie, również zaliczany jest do tej grupy. Nie istnieje jednak coś takiego jak miniaturka buldoga francuskiego.
Psy, z którymi buldog francuski bywa mylony to:
- Boston terier – od buldoga francuskiego jest szczuplejszy, ma mniejszą głowę, szczuplejsze łapy i jest bardziej skoczny, zwinny.
- Buldog angielski – jest bardziej masywny od buldoga francuskiego, cięższy, ma klapnięte uszy, a jego skóra jest bardziej pofałdowana.
- Mops – jest zwykle mniejszy od buldoga francuskiego, ma zakręcony ogon, drobniejsze, opadnięte uszy i mniejszą głowę w stosunku do ciała.
Buldog francuski niebieski, biały, biszkoptowy, czarny – jak wygląda buldog francuski?
Buldog francuski ma zwartą budowę ciała, stosunkowo krótkie łapy, dużą w porównaniu do reszty ciała głowę, spłaszczoną kufę i sterczące uszy. Charakterystyczny jest też króciutki, ledwie widoczny, zakręcony ogon. Waga buldoga francuskiego waha się zwykle od 9 do 14 kilogramów.
Umaszczenie buldogów francuskich jest różnorodne. Najczęściej spotykane to:
- Buldog francuski czarny i brązowy – określenie „czarny” jest pojęciem nieprecyzyjnym. W rzeczywistości nie można spotkać psa o gładkim, czarnym umaszczeniu. Zwykle psy o ciemnym umaszczeniu mają sierść w kolorze bardzo ciemnego brązu lub są mniej, lub bardziej pręgowane.
- Buldog francuski biały – można spotkać zarówno buldogi w całości białe, jak i białe buldogi z łatkami, ciemnymi uszami czy pyskiem. Białe psy są bardziej podatne na choroby skórne i alergie.
- Buldog francuski beżowy – nazywany też karmelowym czy biszkoptowym. Jest to odcień często spotykany na ulicach.
- Buldog francuski niebieski – choć wiele osób zachwyca się buldogami z sierścią w odcieniu szarym (nazywanym niebieskim), w rzeczywistości taki odcień to wynik błędu genetycznego (lub celowej krzyżówki) – cząsteczki barwnika, który jest odpowiedzialny za ciemny kolor sierści (melaniny), zbijają się w bryły. Daje to efekt „rozcieńczenia” koloru czarnego do szarego. Rozmnażanie buldogów błękitnych jest zabronione (tym bardziej kojarzenie ze sobą dwóch psów o szarej maści), ponieważ z pokolenia na pokolenie sierść i oczy stają się coraz jaśniejsze, co może prowadzić do łysienia, problemów ze skórą i ślepoty.
Warto wspomnieć, że polski Związek Kynologiczny, czyli jedyna organizacja, która przyznaje oficjalne rodowody FCI w Polsce, uznaje tylko poniższe maści buldogów francuskich:
- Pręgowane i płowe bez znaczeń lub z niewielką ilością bieli – od jasno do ciemnopłowego.
- Pręgowane i płowe z umiarkowaną lub dużą ilością bieli (psy całkiem białe muszą mieć przynajmniej czarne nosy i czarną oprawę oczu).
Buldog francuski – charakter
Buldogi francuskie to psy towarzyskie, ciekawskie, radosne, przywiązane do właścicieli. W poszukiwaniu nowych zapachów, przekąsek czy zabawek, wetkną nos do każdej dziury. Uwielbiają towarzystwo ludzi, szczególnie lubią obcować z dziećmi i często słuchają ich poleceń. Nie lubią być ignorowane – jeśli się nudzą i nikt nie zwraca na nie uwagi, mogą zacząć prowokować do zabawy, np. przynosić zabawki i kłaść na nogach czy rękach właścicieli, podszczekiwać, a nawet trącać czy rozrzucać buty. Próbują w ten sposób zwrócić na siebie uwagę ludzi.
Buldog francuski , mimo iż jest stworzeniem uroczym, przyjacielskim, radosnym i rodzinnym, bywa też uparty i charakterny. Z tego powodu należy postępować z nim stanowczo, ale łagodnie. Kary, krzyki i nieprzyjemne bodźce mogą odbić się niekorzystnie na psychice psa. W związku z tym już szczeniaki buldoga francuskiego należy uczyć posłuszeństwa i dyscypliny – w innym wypadku te małe, radosne stworzenia mogą skutecznie rozstawiać po kątach swoich właścicieli.
Buldogi francuskie są czujne – potrafią usłyszeć hałas dobiegający zza drzwi i w sekundę zerwać się na równe nogi, by podbiec do drzwi i dać znać właścicielowi, że coś się dzieje. Z tego powodu mogą pełnić funkcję stróżów. Bywają nieufne przy pierwszym kontakcie z obcymi, jednak przełamują pierwsze obawy. Poza tym bywają zadziorne – potrafią zaczepiać inne psy, zwłaszcza tej samej płci, dlatego najlepiej od małego nie stronić od kontaktu z innymi zwierzętami.
Buldożek francuski - na co najczęściej choruje?
Z uwagi na budowę ciała, buldogi francuskie miewają następujące przypadłości:
- problemy z sercem, kręgosłupem i stawami;
- choroby skórne, alergie i nietolerancje pokarmowe;
- wydłużone podniebienie miękkie, powodujące problemy z oddychaniem, objawiające się charczeniem, sapaniem i głośnym chrapaniem.
Buldożki francuskie lubią ruch, ale musi to być ruch o umiarkowanym natężeniu. Zdecydowanie lepiej zabierać je na intensywne spacery, a nie na długie biegi. Nie zaleca się też zachęcania psów do skoków, gdyż może to niekorzystnie wpłynąć na stawy i kręgosłup buldożków. Poza tym buldogi źle znoszą upały. Latem długie spacery należy zarezerwować na godziny poranne lub wieczorne.
Zimą mogą przebywać na powietrzu, nie przeszkadzają im niskie temperatury, a ubranka dla buldoga francuskiego są zalecane wtedy, gdy pies przebywa na zewnątrz długo bez ruchu.
Dla kogo najlepsze będą buldożki francuskie?
Buldożki francuskie to psy, którym będzie żyło się dobrze zarówno w mieszkaniu w bloku, jak i w domu z ogrodem. Świetnie sprawdzą się w rodzinach z dziećmi i u osób, którym nie przeszkadza ewentualne chrapanie czy chrumkanie. Właściciel buldożka powinien być osobą cierpliwą, konsekwentną, czułą, troskliwą i lubiącą zabawy ze swoim pupilem.
Warto zwrócić uwagę na to, że wzmożone zainteresowanie tą rasą spowodowało znaczny wzrost liczby hodowli buldogów francuskich. Część hodowców hoduje psy z oficjalnymi rodowodami FCI, a inni oferują zwierzęta, których przeszłość jest nieznana, a co za tym idzie – nie wiadomo, na jakie choroby cierpieli przodkowie szczeniaków. Warto więc zwracać uwagę na pochodzenie rodowodu i decydować się na psy z zaufanych, sprawdzonych hodowli.
Zobacz też:
- Jak karmić psa – co powinien jeść pies i ile razy dziennie go karmić?
- Do serca przytul psa. Jak wybrać pupila dla siebie?
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Fot. Jackie Bale/ Getty Images