Jak sadzić daglezję? Odmiany i zastosowanie

Daglezja to iglaste drzewo o niskich wymaganiach, okazałej wysokości i nietuzinkowym wyglądzie. Jego piękna, regularna korona, pachnące igły i urokliwe szyszki zachwycają ogrodników. To wszystko sprawia, że Polacy bardzo chętnie sadzą daglezje w parkach i dużych ogrodach. Istnieją też mniejsze odmiany daglezji, które świetnie się sprawdzą w mniejszym ogródku.

Content: Daglezja to jeden z najszybciej rosnących gatunków drzew na świecie. Zaskakuje nie tylko tempem wzrostu, ale przede wszystkim imponującą wysokością. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej, a w Polsce jest obecnie uważany za jeden z najcenniejszych gatunków obcego pochodzenia.

Najpopularniejszym gatunkiem wśród tych drzew jest daglezja zielona , a właściwie jedlica zielona. Jednym z jej licznych podgatunków jest daglezja sina , która różni się od zielonej pokrojem, szyszkami i igłami, a także odpornością na mrozy.

Daglezja zielona ‒ wygląd

Daglezja z daleka przypomina wyglądem świerk i dodatkowo zachwyca pokaźnym wzrostem. W Ameryce Północnej może osiągać nawet 100 metrów wysokości, co czyni ją drugim najwyższym drzewem (po sekwoi). W Europie daglezje wyrastają na dużo niższe wysokości, co nie oznacza, że nie są rekordowo wysokie. Najwyższy egzemplarz w Polsce rośnie w paśmie góry Klimczok w Beskidzie Śląskim i ma ok. 57 metrów wysokości. Jego wiek szacuje się na 115 lat, a drzewo jest w bardzo dobrej kondycji.

Co ciekawe, według księgi rekordów Guinnessa, najdłuższa deska świata wyprodukowana została w Polsce właśnie z drewna daglezji . Mierzącą ponad 46 metrów deskę można podziwiać w Szymbarku.

Korona u młodszych drzew daglezji jest regularna, szerokostożkowata. U starszych drzew jest bardziej rozłożysta i nieregularna, przypominająca świerk.

Pień w polskich warunkach pień osiąga po 30 latach około 15 metrów.

Kora ma barwę czerwonobrązową i jest gruba.

Igły daglezji są niekłujące, elastyczne i miękkie, o długości między 2 a 3,5 cm. Są jasnozielone i połyskujące, o jasnym spodzie z woskowym nalotem. Po roztarciu igły wydzielają cytrusowy zapach.

Szyszki są charakterystyczne, jasnobrązowe, o wielkości między 5 a 10 cm. Mają nietypowo długie trójzębne łuski okrywające, wystające daleko poza łuski nasienne.

Daglezja zielona ‒ jak sadzić?

Uprawa daglezji zielonej jest w zasadzie bezproblemowa, warto zapewnić jej jednak najlepsze warunki, aby rosła długo i była zdrowa.

· Klimat ‒ daglezja zielona lubi wilgotne powietrze i jest umiarkowanie odporna na mrozy (starsze drzewa, a także te z odmiany daglezja sina, są dużo bardziej odporne).

· Miejsce sadzenia ‒ o ile nie wybierzemy niższej odmiany daglezji zielonej, np. ‘Fletcheri’ czy ‘Little Jon’, ze względu na okazały wzrost daglezji należy dokładnie zaplanować miejsce jej posadzenia. Nadaje się do sadzenia pojedynczo jak i w grupach, jednak doskonale wygląda w ogrodzie jako soliter.

· Stanowisko ‒ stanowisko dla daglezji powinno być słoneczne lub lekko zacienione.

· Podłoże ‒ aby nie przyczyniało się do problemów drzewa ze szkodnikami i chorobami , należy unikać gleby zbyt piaszczystej i bagnistej. Daglezje lubią świeże, głębokie, przestrzenne i wilgotne podłoże o odczynie lekko kwaśnym. Aby zapobiec inwazji chwastów, warto ściółkować ziemię wokół daglezji. Ściółka utrzyma wilgotność gleby i będzie ładnie wyglądać.

· Przesadzanie ‒ młode drzewa dobrze tolerują przesadzanie. Po przesadzeniu należy im zapewnić stałą wilgotność.

Daglezja ‒ zastosowanie

Z daglezji można zrobić żywopłot , jednak nie jest to najłatwiejszy gatunek do tej formy sadzenia. Drzewa te lubią rosnąć rozłożyście i wysoko. Jeśli zdecydujesz się na formowanie z nich żywopłotu, pamiętaj, aby nie skracać zbyt radykalnie starszych drzew, a stopniowo je do tego przyzwyczajać.

W Ameryce Północnej daglezje często wykorzystuje się jako choinki . W Polsce nadal króluje świerk i jodła. Warto jednak rozważyć zakup daglezji w okresie przedświątecznym. Jej regularny, stożkowaty kształt jest idealny na choinkę, a igły po roztarciu wydzielają przyjemny zapach. Jedynym minusem mogą okazać się giętkie gałązki, które niekoniecznie podtrzymają cięższe świąteczne ozdoby.