C: Nazwa rasy może być myląca w ocenie pochodzenia zwierzęcia. Istotnie, koty te nie wywodzą się z Egiptu. W roku 1966 w Toronto w Kanadzie urodził się Prune (dosłownie: suszona śliwka), pierwszy kot sfinks. Stąd nazwanie kociąt “ kanadyjskimi nagimi kotami” .
Pochodzenie kota sfinksa
Obecna nazwa rasy, sphynx cat, wynika z podobieństwa tych kotów do rzeźb egipskich. Ponadto zagadkowość tej rasy nasuwa skojarzenie z dostojnym i mitycznym Sfinksem, mistrzem łamigłówek.
Bezwłose koty nie były odkryciem drugiej połowy XX wieku. Starożytne cywilizacje Ameryki Środkowej hodowały je dużo wcześniej. Nagie koty odnotowano w Meksyku, ale i w niektórych państwach europejskich: Francji, Anglii, Czechach czy Rosji.
Kanadyjski kot sfinks a sfinks doński
Podstawę genetyczną stworzono w latach 70. W 1975 roku w Wadenie (stan Minnesota) na świat przyszło bezwłose kocię. Rok później urodziła się kotka bez sierści. Hodowcy holenderscy (we współpracy z hodowcami z Ameryki Północnej i Kanady) wyhodowali koty w typach: sfinks amerykański i sfinks europejski . Wieloletnia praca hodowców doprowadziła do powstania dzisiejszego kota sfinksa, rasy zarejestrowanej w 1998 roku.
W 1986 roku nad Donem została odkryta nowa rasa, krzyżówka kotów europejskich z syberyjskimi. Nazywane sfinksem dońskim koty nie są jednak spokrewnione ze sfinksem kanadyjskim. U obu zwierząt brak sierści to wynik różnych mutacji genetycznych.
Wynikiem europejskich krzyżówek sfinksów z innymi rasami kotów jest np. sfinks petersburski Peterbald. Standardem rasy jest uznany typ amerykański.
Jak wygląda kot sfinks?
Majestatyczna i nietuzinkowa uroda sfinksa sprawiała, że zwierzę to utożsamiane było zarówno z mistycznym stworzeniem pozaziemskim, jak i wybrykiem natury. Nie pozostawia wątpliwości, że zachwyt wyglądem kota sfinksa może być dyskusyjny z uwagi na jego brak owłosienia. Sfinks jest jednak niezupełnie bezwłosy . Kiedy weźmiemy kota na ręce, poczujemy, że naga skóra jest przyjemna w dotyku (przypomina welurowy materiał), bo sfinksy mają bardzo cienką, jakby niewidzialną warstwę sierści. Mogą mieć długie włosy w uszach, na ogonie czy palcach, ale nie mają wąsów.
Ciekawostką jest, że zwierzę sprawia wrażenie bardzo ciepłego, choć temperaturą ciała nie różni się od innych kotów. Właśnie brak sierści sprawia, że wydają się cieplejsze.
Sfinksy to umięśnione i ciężkie koty. Ich znakiem rozpoznawczym są nie tylko naga skóra, ale i szerokie, odstające uszy oraz duże, okrągłe oczy. Charakterystyczną cechą siedzącego sfinksa jest unoszenie lekko łapy.
Inteligentny i uroczy – charakter sfinksa
To bardzo przyjazne, łagodne i ufne zwierzę, które bardzo się przywiązuje. Nie odstępowałby swojego właściciela na krok, nawet gdy ten śpi. Sfinks uwielbia układać się blisko opiekuna, nierzadko po prostu na nim. Lubi być głaskany, będzie zabiegać o pieszczoty. Nieczęsto wyciąga pazury, więc nie zdarza mu się drapać.
Sfinksy są kotami domowymi, które lubią czuć ciepło i bezpieczeństwo. Same nie posiadają futra, więc będą się układać w najcieplejszym miejscu w domu.
Te dostojne koty są bardzo aktywne. Wyglądają na słabe, ale to tylko pozory. To krzepka i silna rasa. Ich palce są bardzo zręczne i łatwo manipulują małymi przedmiotami.
Pielęgnacja i karmienie sfinksa
Koty sfinksy jedzą 2–2,5 raza więcej niż inne domowe koty. Wzmożony apetyt to rekompensata za utratę ciepła, więc aby móc je utrzymać, powinniśmy je często karmić.
Przedstawiciel tej rasy będzie doskonałym wyborem dla alergików, którzy mimo reakcji uczuleniowych pragną mieć kota. W pielęgnacji sfinksa istotne jest regularne mycie i dokładne wycieranie zwierzaka. Skóra tego kota staje się tłusta, a między jej fałdami łatwiej zbierają się zanieczyszczenia, podobnie jak na pazurach. Koty sfinksy są bardziej wymagające w pielęgnacji niż inne koty, ale ta nie jest kłopotliwa.
Uszy sfinksa, w przeciwieństwie do uszu kotów posiadających owłosienie, wymagają szczególnej pielęgnacji. Niewielka ilość włosów nie chroni dostatecznie przed nagromadzeniem się brudu. Ważne jest zatem, by raz w tygodniu zadbać o czyste uszy sfinksa i usunąć z nich nadmiar woskowiny, olejów i innych zanieczyszczeń.
Jak dbać o sfinksa zimą i latem?
Brak ciepłego futra nie musi oznaczać dla tych kotów nieustannego marznięcia. Można otulić pupila w specjalne ubranko dla kota, kupione lub uszyte samodzielnie. Należy również uważać na sfinksa w upalne dni, gdyż koty te są wówczas narażone na poparzenia słoneczne.
Pielęgnacja skóry kota w zależności od pór roku może zredukować ryzyko przeziębienia, alergii czy oparzenia. Średnia długość życia sfinksa wynosi od 9 do 15 lat.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF