Komunikacja intrapersonalna dotyczy relacji samego z sobą. Nie każda komunikacja będzie intrapersonalną – potrzeba do niej uświadomienia, wrażliwości i prowadzenia dialogu, a więc także zadawania sobie pytań. Umiejętności intrapersonalnych można się nauczyć, a najłatwiej przychodzi to osobom obdarzonym wysoką intrapersonalną inteligencją .
Komunikacja intrapersonalna – dialog wewnętrzny i poznanie samego siebie
Komunikacja intrapersonalna , w przeciwieństwie do komunikacji interpersonalnej, to rodzaj dialogu samego ze sobą . Nie jest bowiem prawdą, że komunikacja wymaga co najmniej dwóch podmiotów (choć takie definicje często spotkamy w podręcznikach do komunikacji). Każdy z nas, już od najmłodszych lat, gdy następuje poziom uświadomienia własnego ja , prowadzi komunikację intrapersonalną . To rodzaj dialogu wewnętrznego, opartego na własnych przeżyciach, emocjach i refleksjach. Intrapersonalna komunikacja to, innymi słowy, relacja z samym sobą. Im bardziej o nią dbamy, tym bardziej jesteśmy szczęśliwi pod względem psychologicznym.
Mówiąc o komunikacji intrapersonalnej możemy także wspomnieć o intrapersonalnej inteligencji oraz o pewnych zdolnościach, których możemy się nauczyć. Umiejętności intrapersonalne dotyczą możliwości samopoznania i tzw. samoświadomości, czyli posiadania aktualnej wiedzy odnośnie tego, mówiąc kolokwialnie, co się z nami w danym momencie dzieje. Tym głębsza samoświadomość, im lepsze umiejętności intrapersonalne . Działa to też w odwrotną stronę – im bardziej staramy się poznać nasze wnętrze, potrzeby, emocje, pełnione w życiu role i stosunek względem nich, a także różne nawyki, wartości i przekonania, tym bardziej potrafimy komunikować się z sobą samym, czyli prowadzić komunikację intrapersonalną.
Czemu służy komunikacja intrapersonalna?
Komunikacja intrapersonalna to element naszego „szkieletu” psychologicznego . Każdy z nas jest wyposażony w – mniej lub bardziej rozwinięte – umiejętności intrapersonalne. Pozwalają przede wszystkim na większą akceptację siebie samego (nie można być szczęśliwym, mając problemy z zaakceptowaniem siebie). Często zamiast prowadzić skuteczną komunikację intrapersonalną, niepotrzebnie pozostajemy wobec siebie krytyczni.
Prostym, lecz efektywnym przykładem intrapersonalnej komunikacji będzie sytuacja, w której będąc zranionymi, staramy się przemyśleć całą sytuację i zadawać sobie pytania o jej przyczyny. Jeżeli staramy się ze sobą rozmawiać, formułujemy pytania i odpowiedzi na nie (czyli warunek każdej komunikacji), to od teraz możemy mieć pewność, że za każdym razem prowadzimy komunikację intrapersonalną . Przeciwieństwem jej, zgodnie z powyższym przykładem, będzie skupianie się na bodźcu zewnętrznym (powstałym zranieniu), bez prowadzenia rozmowy ze sobą, zgłębiania tematu, zadawania pytań i prób odpowiedzi.
Komunikacja intrapersonalna to zatem naturalne zjawisko, które ma funkcje autoterapeutyczne . Pomaga nam zrozumieć samego siebie, otaczające nas zjawiska i sprzyja oswajaniu się z nimi.
Intrapersonalna inteligencja – charakterystyka
Od jakiegoś czasu psychologowie wyróżniają nie tylko inteligencję emocjonalna (EQ) i intelektualną (IQ), ale także intrapersonalną inteligencję . Jeżeli wnikliwie analizujemy samych siebie, a także osoby z naszego otoczenia, to bardzo prawdopodobne jest, że posiadamy wyższą inteligencję intrapersonalną. Jaki jest profil osoby, która ma wysoką intrapersonalną inteligencję?
Przede wszystkim jest to osoba o podwyższonych umiejętnościach intrapersonalnej komunikacji . Takie osoby już od dziecka cechują się posiadaniem wewnętrznej intuicji, która determinuje ich zachowania. Często uchodzą za dojrzalsze od rówieśników. Osoba o wysokiej intrapersonalnej inteligencji cechuje się dużą motywacją wewnętrzną, wynikającą z własnej, świadomej woli, dlatego też jest bardzo zdeterminowana w tych kwestiach, które są wynikiem jej świadomej decyzji. Jednocześnie też osoba o takim profilu z reguły jest bardziej wrażliwa na świat, chętna do poznawania go i innych ludzi, i pragnąca odkrywać nieznane .
Cechy osoby o wysokiej inteligencji emocjonalnej
Komunikacja intrapersonalna związana jest z myśleniem analitycznym. Dlatego też często osoby obdarzone wysoką intrapersonalną inteligencją mogą nie być doceniane – myśląc analitycznie, spokojnie, dochodzą nieraz do lepszych rezultatów, ale w konkursie „kto pierwszy, ten lepszy” przegrywają. Przedstawiamy cechy, którymi wykazują się osoby o wysokiej intrapersonalnej inteligencji i zdolności do komunikacji intrapersonalnej:
· intuicyjność,
· uczuciowość,
· refleksyjność,
· skłonność do prowadzenia własnego dziennika, bloga itp.,
· skłonność do „górnolotnego” myślenia,
· introwertyzm,
· konsekwentność,
· wrażliwość.
Osoby o dużych umiejętnościach intrapersonalnych zostają często pisarzami, poetami, filozofami, psychologami i psychoterapeutami . Doskonale sprawdzają się w warunkach, które wymagają analizy, przemyślenia i dużej kreatywności.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN