Ile trwa krwawienie w czasie miesiączki? Kiedy należy się martwić?

Miesiączka
Miesiączka
Źródło: boonchai wedmakawand/Getty Images
Prawidłowe krwawienie miesiączkowe powinno trwać od 4 do 8 dni. Jeśli znacząco się przedłuża, mamy do czynienia z nieprawidłową, zbyt długą miesiączką. Nie zawsze jednak jest to powód do niepokoju.

Zaburzenia miesiączkowania mogą być efektem niegroźnych zjawisk lub poważnych chorób. Dlatego powtarzająca się długa miesiączka powinna skłonić do wizyty w gabinecie lekarskim.

Długa miesiączka – przyczyny

Jedną z kobiecych dolegliwości, które mogą powodować stres i obawy, jest zbyt długie krwawienie miesiączkowe. Zdarza się długa miesiączka po porodzie, podczas brania tabletek antykoncepcyjnych, w okresie menopauzy. Przedłużające się krwawienie może towarzyszyć też różnym schorzeniom lub chorobom, np. niedoczynności tarczycy lub zmianom w macicy. To, co brzmi niepokojąco, nie zawsze musi być jednak powodem do obaw.

Dość powszechną przyczyną długich, bo trwających nawet do 12-14 dni krwawień miesięcznych, jest tyłozgięcie macicy. To dość popularny, zazwyczaj niewymagający interwencji sposób budowy macicy, polegający na odchyleniu jej trzonu w stronę pleców. Nawet co piąta kobieta ma macicę tyłozgiętą, zazwyczaj nieznacznie. Właśnie przechylenie macicy może wydłużać miesiączkę o kilka dni – krwawienie przy tyłozgięciu wyróżnia się tym, że po prawidłowej miesiączce mogą wystąpić dodatkowe dni skąpego plamienia. Jeśli więc Twoja miesiączka trwa długo, ale po pierwszych czterech dniach krwawienie jest bardzo nieznaczne, a sytuacja powtarza się w każdym cyklu, najbardziej prawdopodobną przyczyną będzie właśnie tyłozgięcie.

Skąd się biorą bolesne miesiączki? Zobacz video:

Skąd się biorą bolesne miesiączki?
Źródło: Dzień Dobry TVN

Obfite i długie krwawienie – zmiany w macicy

Mięśniaki macicy to łagodne guzy, zwykle niewymagające interwencji chirurgicznej, choć zdarza się czasem, że kobieta musi trafić na zabieg. Przyczyna ich powstawania nie jest do końca znana, chociaż podejrzewa się, że może ona tkwić w zaburzeniach hormonalnych, takich jak zbyt wysoki poziom estrogenów. Rzadko występują pojedynczo – jedna kobieta może mieć po kilka, kilkanaście mięśniaków, zazwyczaj nieprzekraczających średnicy kilku centymetrów.

Polip endometrialny czy przerost błony śluzowej macicy to z kolei schorzenia dotykające bezpośrednio błony wyściełającej macicę – właśnie ta błona złuszcza się podczas krwawienia. Wszystkie te dolegliwości – mięśniaki, przerost endometrium oraz polipy endometrialne – mogą wydłużyć czas trwania miesiączki. W takich przypadkach często jest ona bardzo obfita, a w krwi miesięcznej pojawiają się skrzepy.

Zbyt obfite i długie miesiączki są jednoznacznym wskazaniem do wizyty ginekologicznej, bowiem oprócz schorzeń niegroźnych i średnio uciążliwych przyczyną mogą być też nowotwory, zwłaszcza szyjki oraz trzonu macicy.

Zbyt długa miesiączka a niedoczynność tarczycy

Schorzeniem hormonalnym, które wydłuża czas krwawień miesięcznych, a także sprawia, że stają się one nieregularne, jest niedoczynność tarczycy, a także zespół Hashimoto. W przypadku obu tych chorób krwawienie najczęściej przypomina to prawidłowe, aczkolwiek jest dłuższe i występuje nieregularnie.

Innymi objawami niedoczynności tarczycy są: ciągłe zmęczenie, długi sen, stany depresyjne, tycie, problemy z koncentracją. Aby postawić diagnozę w kierunku zaburzeń tarczycy, należy zrobić badania krwi z uwzględnieniem hormonu przysadki mózgowej – TSH – oraz hormonów wolnych – T3 i T4. Konieczne też może być USG samej tarczycy.

Niedoczynność tarczycy to choroba stosunkowo łatwa w leczeniu – kuracja polega na stałym uzupełnianiu niedoborów hormonu. Hashimoto, czyli autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, jest schorzeniem bardziej złożonym i jako takie oprócz odpowiedniego leczenia farmakologicznego będzie wymagało zmiany stylu życia, szczególnie diety.

Długa miesiączka a ciąża

Najpopularniejszą przyczyną jednokrotnego wystąpienia zbyt długiej miesiączki jest poronienie ciąży w jej wczesnym etapie. Nawet do 75% ciąż ulega samoistnemu poronieniu w pierwszym tygodniu, zazwyczaj z powodu nieodpowiedniego zagnieżdżenia się zarodka, uszkodzenia go lub zbyt później implantacji.

Takie wydarzenie może być odebrane przez kobietę jako trochę spóźniona, dość obfita i długa miesiączka. Jeśli okres spóźnił się niewiele, nie ma potrzeby interwencji lekarskiej – oznacza to, że do poronienia doszło niedługo po zapłodnieniu. Jeśli jednak miesiączka spóźniała się wyraźnie, jest wyjątkowo obfita lub widać w niej skrzepy, a także trwa bardzo długo, może być konieczne wyłyżeczkowanie zawartości macicy. W takim wypadku przyczyna tkwi w częściowym poronieniu i część narośniętego endometrium nadal tkwi w jamie macicy, co w przypadku braku interwencji lekarskiej może prowadzić do zakażenia i sepsy.

Poronienie we wczesnym stadium ciąży nie musi świadczyć o problemach z płodnością. Zazwyczaj cykl miesięczny w wypadku bardzo wczesnego poronienia szybko wraca do normy, chociaż mogą pojawić się jeden lub dwa cykle bezowulacyjne, podczas których możliwe jest występowanie nieregularnych miesiączek. Jeśli jednak po poronieniu występują krwawienia zbyt długie i obfite, koniecznie skontaktuj się z lekarzem – może być to symptom zaburzeń na tle hormonalnym.

Zobacz także:

Autor: Adrian Adamczyk

Źródło zdjęcia głównego: boonchai wedmakawand/Getty Images

podziel się:

Pozostałe wiadomości