Rum uzyskiwany jest z mieszanki świeżego soku trzcinowego i syropu z melasy, które zostają poddane destylacji, a następnie leżakują odpowiednią ilość czasu. Na ostateczny smak i aromat trunku wpływ ma zarówno czas produkcji, jak i rodzaj użytej trzciny. Podstawowy podział rumu klasyfikuje go na alkohol lekki i ciężki. W zależności od rodzaju, pochodzenia i koloru rumu może być on pity w formie czystej lub być składnikiem koktajli.
Więcej:
- Na zdrowie! W czym pić, żeby nam smakowało?
- Z czym pijemy martini? Propozycje serwowania i dodatki
- Sposoby, jak szybko wytrzeźwieć po alkoholu
Jak i z czym pić rum? Zasady serwowania alkoholu
Rum jest napojem o wysokiej zawartości alkoholu, sięgającej nawet 80%. Jego najdelikatniejsze odmiany mają zawartość od 36%. Przez to, iż produkowany w różnych zakątkach świata, jest alkoholem nieoczywistym, często zaskakującym swoim smakiem i aromatem. Szeroka gama odmian rumu nie pozwala na jego jednoznaczną klasyfikację. Jak donosi historia, dawniej był alkoholem piratów, rabusiów i niewolników. Często traktowano rum jako środek płatniczy. Dopiero wraz z rozwojem przemysłu i przepływu towaru między krajami trunek ten zyskiwał na swojej szlachetności. Nie ma jednego, uniwersalnego przepisu wskazującego, jak należy pić ten rodzaj napoju. Dużo zależy od rodzaju rumu, jego smaku, intensywności zapachu, jak i zawartości alkoholu. Doskonale sprawdza się jako baza lub dodatek do koktajli. Koneserzy piją rum w czystej postaci (najczęściej jest to odmiana co najmniej 10-letnia), niekiedy z dodatkiem kostek lodu, delektując się jego bogatym smakiem i słodkim aromatem. Rum, o ile serwowany czysto, bez dodatku lodu, powinien być pity z małego i wysokiego kieliszka, podobnego do tego, w którym pije się likier. Głębia i wielowymiarowość rumu pozwala na eksperymentowanie z trunkiem. Doskonale sprawdza się nawet jako dodatek do herbaty lub czarnej kawy, wzbogacając ich aromat o słodkie i delikatne korzenne nuty.
Podstawowa odmiana rumu
Rum to jeden z najstarszych alkoholi świata. Uzyskiwany z trzciny cukrowej był produkowany w różnych zakątkach świata, od Ameryki, przez Afrykę, Azję, aż po Australię. Szeroka rozpiętość geograficzna i różne techniki jego produkcji spowodowały, iż nie ma jednej, określonej klasyfikacji trunku. Według niektórych definicji powinien on być klasyfikowany ze względu na wiek alkoholu (młody, leżakujący do 5 lat, i stary, leżakujący ponad 5 lat) lub zawartość poszczególnych składników. Podstawowy, technologiczny podział wyróżnia:
- Rum agricole, czyli rolniczy. Otrzymywany jest z soku trzciny cukrowej, który zostaje poddany destylacji i leżakowaniu. To najprostsza, ale też najczystsza forma rumu, która jest spotykana coraz rzadziej.
- Rum industrielle, czyli przemysłowy. To najpopularniejsza forma trunku, jaką znamy. Otrzymywany jest z mieszanki soku z trzciny cukrowej i soku z melasy.
Ze względu na kolor wyróżnia się gatunki:
- Jasny – znany w odmianie białej lub srebrnej. Ma surowy i bardzo wyrazisty smak. Przez bardzo wysoką zawartość alkoholu nie nadaje się do picia w czystej formie. Z czym pić rum biały? Doskonale sprawdza się jako baza lub dodatek do koktajli.
- Złoty – swój kolor zawdzięcza leżakowaniu w dębowych beczkach lub przez dodatek karmelu i przypraw korzennych. Do brązowych i złotych odmian zaliczane są rumy kilkuletnie, które charakteryzują się delikatnie słodkim smakiem i głębokim aromatem. Z czym pić rum brązowy? Trunek może być pity zarówno jako dodatek do drinków, jak i w czystej formie.
- Ciemny – nazywany również czarną odmianą trunku. Swój kolor zyskuje dzięki długiemu leżakowaniu w dębowych beczkach, lub dodatkowi karmelu. Ciemny, wieloletni rum wyróżnia się głębią mocnego i wyrazistego smaku. Doskonale nadaje się do koktajli oraz jako dodatek do dań.
- Smakosze rumu uwzględniają również podział trunku ze względu na pochodzenie. Do najpopularniejszych należą
- Rum kubański – jeden z najstarszych rumów, który swoje początki ma w XV wieku. Początkowo przyjmował formę gorzkiego i ciężkiego alkoholu, który przez stulecia przechodził rewolucję. Kubański rum występuje aż w ponad 40 odmianach, m.in. znany w Polsce Havana Club. Produkowany przez Kubańczyków alkohol jest czarny i bardzo mocny. Otrzymywany z odpadów trzciny cukrowej i drożdży, które poddawane są destylacji i odłożone do leżakowania w dębowych lub wiśniowych beczkach.
- Rum jamajski – w kulinarnej kulturze Jamajki trunek traktowany jest jako symbol wyspy. Zyskał popularność już w XVII wieku, przyciągając miłośników tego napoju swoim bogatym, a jednocześnie łagodnym smakiem.
- Rum hiszpański – odkryty dopiero w XIX wieku, początkowo jako napój biednych ludzi. Dzisiaj jest popularny, jednak nie może konkurować z lokalnym hiszpańskim winem. Ta odmiana rumu w smaku zbliżona jest do rumu kubańskiego, ciężkiego i mocnego.
- Rum hinduski – jedna z ciekawszych odmian, w której przeważa słodycz karmelu.
Podobnie jak inne alkohole, również rum ma swoje ekskluzywne odmiany. Oznaczone jako premium lub superpremium dotyczą trunku, który leżakował wiele lat, a zawartość jego alkoholu waha się w granicach 40%–80%. Ciekawą odmianą rumu jest trunek aromatyzowany, do którego w procesie produkcji dodano naturalne ekstrakty z owoców mango, kokosa, pomarańczy czy limonki. Niska zawartość alkoholu tej odmiany pozwala na picie go w czystej formie.
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF