Trudno znaleźć drugi krzew ozdobny, który występowałby w równie wielu gatunkach, co tawuła – w sumie jest ich ponad 100. To roślina łatwa w pielęgnacji, stąd też jej popularność wśród ogrodników, nawet początkujących. W naturze można spotkać 3 gatunki tawuły: ożankolistną, wierzbolistną i średnią.
Tawuła – popularne gatunki
Tawuła występuje w ogrodzie w wielu gatunkach. Pielęgnacja w większości przypadków jest podobna, choć nie wszystkie gatunki tawuł są równie odporne na niskie temperatury. Do najpopularniejszych przedstawicieli tej grupy należą:
Rośliny i kwiaty
- tawuła japońska (Spiraea japonica ) – niewielki krzew o kulistym pokroju i atrakcyjnej barwie kwiatów oraz liści. Drobne kwiaty (ok. 5 mm) – czerwone, różowe i białe – są zebrane w płaskie kwiatostany osiągające średnicę do 10 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Młode, eliptyczne liście o piłkowanych krawędziach mają kolor purpury, z czasem stają się intensywnie zielone, jesienią przybierają barwę bordowoczerwoną. Krzew osiąga ok. 1 m wysokości. Dobrze rośnie w ziemi ogrodowej, źle znosi ciężkie, gliniaste gleby. Odporny na mrozy, suszę i zanieczyszczenia. Optymalne stanowisko powinno być słoneczne lub lekko zacienione. Tawuła japońska sprawdza się jako żywopłot, sadzona jest także na rabatach;
- tawuła szara (Spiraea cinerea ) – cechą charakterystyczną tej rośliny są cienkie, lekko zwisające, brązowe pędy porośnięte filcowatymi włoskami. Niewielkie białe kwiaty zebrane są w małe baldachogrona. Jej wysokość sięga 2 m. Ładnie się prezentuje na tle wyższych krzewów liściastych. Może być też wykorzystywana jako nieformowany żywopłot. Najbardziej znana tawuła szara to ‘Grefsheim’. Kwitnie w kwietniu;
- tawuła van Houtte’a (Spiraea vanhouttei ) – rozłożysty krzew o łukowato wygiętych pędach. Dorasta do 2,5 m. Jego kwiaty są białe, rosną w gęstych kwiatostanach. Kwitnie od maja do czerwca. Odporny na zanieczyszczenia, mrozy i suszę, choć preferuje gleby wilgotne i żyzne;
- tawuła wczesna (Spiraea arguta ) – rozłożysta roślina z przewieszonymi pędami. Lancetowate, jasnozielone liście młodych tawuł są owłosione. Kwitnie bardzo obficie w kwietniu i maju. Kwiaty są białe, zebrane w baldachogrona. Osiąga wysokość do 2 m. Wykazuje odporność na suszę i dużą tolerancję podłoża. Przy ujemnych temperaturach może przemarzać;
- tawuła biała (Spiraea alba ) – prosty krzew dorastający do 1,5 m wysokości. Preferuje ciężkie, gliniaste podłoże, ale toleruje także umiarkowaną wilgotność. Cechują go długie liście (do 8 cm) o ząbkowanych brzegach. Ma drobne, białe kwiaty zebrane w stożkowate kwiatostany. Kwitnie od czerwca do sierpnia;
- tawuła brzozolistna (Spiraea betulifolia ) – jej charakterystyczną cechą są powcinane liście, podobne do brzozowych. Osiąga ok. 1 m wysokości i podobną szerokość. Rośnie na wszystkich glebach ogrodowych, jest mrozoodporna, sprawdza się jako roślina okrywowa. Ma białe kwiaty zebrane w płaskie kwiatostany. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Nie jest wymagająca pod względem stanowiska;
- tawuła Billarda (Spiraea billardii ) – krzew o wysokości do 2 m, którego liczne odrosty tworzą zarośla. Liście ciemnozielone, purpuroworóżowe kwiaty zebrane w gęste wiechy szczytowe o długości do 20 cm. Roślina odporna na niskie temperatury, suszę oraz zanieczyszczenia powietrza. Sadzona w przestrzeni miejskiej w nieformowanych szpalerach oraz grupach, odpowiednia do zadrzewień rekultywacyjnych, a także jako żywopłot. Kwitnie od czerwca do sierpnia;
- tawuła śliwolistna (Spiraea prunifolia ) – osiąga do 3 m wysokości, kwitnie na biało od kwietnia do maja, toleruje większość podłoży ogrodowych, z wyjątkiem wapiennych. Wymaga słonecznego i ciepłego stanowiska;
- tawuła Thunberga (Spiraea thunbergii ) – ma cienkie, łukowato wygięte pędy, liście drobne, jasnozielone, wąskolancetowate. Kwitnie od kwietnia do maja. Kwiaty są białe, drobne, zebrane w małe baldachy. Gatunek odporny na suszę, ale wrażliwy na mróz. Wymaga ciepłego, osłoniętego stanowiska, a także żyznej gleby.
Tawuła – uprawa i pielęgnacja
Tawuła dobrze rośnie na większości typów podłoża ogrodowego z niską zawartością wapnia. To roślina, która lubi nasłonecznione stanowiska, choć niektóre gatunki dobrze znoszą również półcień. Jednak w słonecznym miejscu ładniej i obficiej kwitną. Sadzenie tawuł odpornych na mróz można przeprowadzić jesienią lub wczesną wiosną, gatunki wrażliwe na niskie temperatury lepiej sadzić, kiedy pogoda jest już ustabilizowana. Przycinanie to ważny zabieg pielęgnacyjny – pomaga utrzymywać estetyczny pokrój. Pierwsze cięcie tawuły, na wysokość 20 cm, należy wykonać tuż po jej posadzeniu. Zabieg wzmacnia krzewienie się rośliny. Po kwitnieniu wykonuje się cięcie u odmian wczesnokwitnących, a przed kwitnieniem u późnokwitnących. Młode krzewy podlewa się w pierwszych tygodniach po posadzeniu oraz w czasie suszy, starsze zazwyczaj są odporne na niedobór wody. Ze względu na dużą wytrzymałość i atrakcyjny wygląd tawuła często jest sadzona w przestrzeni miejskiej. Chętnie wybierana jest też do ogrodów skalnych i roślinnych.
Jesteśmy serwisem kobiecym i tworzymy dla Was treści związane ze stylem życia. Pamiętamy jednak o sytuacji w Ukrainie. Chcesz pomóc? Sprawdź, co możesz zrobić. Pomoc. Informacje. Porady.
Zobacz także:
- Możesz je jeść do woli. Oto 10 owoców, które zawierają najwięcej wody
- Co piąty Polak uważa, że dieta roślina szkodzi zdrowiu. Co na to badania?
- Najbardziej zanieczyszczone warzywa i owoce. Które znalazły się w parszywej dwunastce?
Autor: Adrian Adamczyk
Źródło zdjęcia głównego: anmbph / Getty Images