Złoto koloidalne polecane jest na depresję przez specjalistów z zakresu medycyny niekonwencjonalnej. Dawkowane w odpowiedni sposób, według zwolenników tej metody, poprawia pamięć i ułatwia walkę z niepłodnością. Skutkiem ubocznym nadmiaru złota koloidalnego może być gromadzenie się go w nerkach.
Czym jest złoto koloidalne?
Właściwości złota znane są od tysięcy lat. O tym, jak działa ono na zdrowie człowieka, wiedziano już w starożytności. Wykorzystywane było w tradycyjnej medycynie tybetańskiej, chińskiej i ajurwedyjskiej. W jego terapeutyczną moc wierzyli również Majowie i Aztekowie. Dawni medycy twierdzili, że złoto skrywa tajemnicę długiego życia. Kilka wieków później, a dokładnie w XX wieku, zaczęto stosować je w terapii białaczek. Zauważono, że złoto koloidalne podawane do picia skutecznie równoważy siły witalne w organizmie i pomaga stawić czoła chorobie nowotworowej. Należy jednak zaznaczyć, że obserwacje te nie znalazły do tej pory jednoznacznego potwierdzenia w prowadzonych współcześnie badaniach naukowych dotyczących zastosowania złota koloidalnego w leczeniu raka. Co więcej, sugeruje się, że cząsteczki złota przyjmowane doustnie mogą mieć negatywny wpływ na organizm człowieka.
Zobacz też: Drgająca powieka – o jakich niedoborach w naszym organizmie może świadczyć i jak je uzupełnić? >>>
Obecnie wyróżnia się 2 rodzaje złota koloidalnego: jonowe i niejonowe (metaliczne). Pojawiający się czasem w opisie przedrostek „nano-” nie jest odrębnym rodzajem złota koloidalnego, oznacza wielkość jego cząsteczek. Złoto koloidalne nano to preparat składający się z cząsteczek mających 3 nanometry, zawieszonych w demineralizowanej wodzie. Cząsteczki złota nanokoloidalnego są w ciągłym ruchu, co wynika z tego, że posiadają niewielkie ładunki elektryczne, które się odpychają.
Złoto koloidalne w kosmetyce
Złoto koloidalne ma szerokie zastosowanie. Spowalnia ono proces utraty kolagenu i elastyny ze skóry i tym samym hamuje proces starzenia się, przesuwa w czasie moment pojawienia się pierwszych zmarszczek. Co więcej, złoto koloidalne stosowane na twarz stymuluje wytwarzanie nowego kolagenu. Nanocząsteczki złota docierają do najgłębszych warstw naskórka, co poprawia skuteczność aktywnych składników stosowanych kosmetyków.
Zobacz też: Miód manuka – cenione antidotum na wiele dolegliwości >>>
Regularne spryskiwanie nim ciała niweluje widoczność plam starczych i innych przebarwień skórnych. Pomaga ono również w walce z trądzikiem. Nie trzeba długo czekać, aby uwierzyć we właściwości pielęgnacyjne złota koloidalnego. Nano złoto koloidalne w kosmetyce znalazło zastosowanie w walce z niedoskonałościami dzięki antybakteryjnym właściwościom cząsteczek złota. Poza tym poprawia ono nawilżenie skóry i łagodzi podrażnienia. Preparaty kosmetyczne, w których składzie znajduje się złoto koloidalne, wytwarzają na skórze cienki film, który chroni przed wiatrem, mrozem i promieniami UV. Zabiegi z użyciem złota koloidalnego wykonywane są w gabinetach kosmetycznych.
Inne sposoby na wykorzystanie złota koloidalnego
Osoby zajmujące się medycyną niekonwencjonalną przekonują, że odpowiednie dawkowanie złota koloidalnego pomaga w leczeniu grzybicy, egzemy, alergii. Medycyna alternatywna traktuje je jako środek mogący pomóc w leczeniu stanów zapalnych, ran, otyłości, niepłodności, niedoczynności tarczycy, uzależnień[1]. W opracowaniach dotyczących medycyny homeopatycznej można przeczytać, że nanocząsteczki złota zawieszone w roztworach podawanych doustnie pomagają na depresję, obniżone libido, bóle głowy, problemy ze wzrokiem, bezsenność[2,3]. Warto jednak podkreślić, że w dalszym ciągu nie ma dowodów naukowych potwierdzających skuteczność działania złota koloidalnego w kontekście leczenia którejś z wymienionych dolegliwości.
Zobacz też: Pomysły na najmodniejsze paznokcie na lato 2019! >>>
Koloidalne złoto, a dokładnie koloidalne nanocząsteczki złota, znalazły za to zastosowanie w biomedycynie[4] – to również leczenie alternatywne. Dzięki swoim właściwościom nanozłoto sprawdza się przy wykrywaniu wirusów, bakterii i innych patogenów. Nanocząsteczki złota wykazują również działanie przeciwdrobnoustrojowe, są skuteczne nawet w przypadku mikroorganizmów lekoodpornych[5]. Jedną z cech nanozłota jest zdolność wiązania białek, co jest wykorzystywane w diagnostyce laboratoryjnej. Służy ono do wykrywania nowotworów i biomarkerów chorób serca [6].
Jak stosować złoto koloidalne?
Złoto koloidalne można kupić w sklepach internetowych proponujących preparaty wykorzystywane w medycynie alternatywnej. Jego cena nie jest wygórowana, 300 ml kosztuje nie więcej niż 100 zł. Można też przygotować je samodzielnie. Każdy, kto zastanawia się, jak zrobić złoto koloidalne, powinien zaopatrzyć się specjalny generator, który jest do nabycia na aukcjach internetowych.
Osoba szukająca odpowiedzi na pytanie, jak stosować złoto koloidalne, musi wiedzieć, że w drogeriach można znaleźć zawierające ten składnik kremy pielęgnacyjne i sera. Nadają się one do codziennego stosowania. Natomiast jeśli chodzi o odpowiednie dawkowanie złota koloidalnego do picia, to należy podkreślić, że zdaniem osób specjalizujących się w medycynie niekonwencjonalnej wystarczającą ilością jest 20 ml dziennie. Dawka profilaktyczna to 5 ml dziennie[7].
Skutki uboczne stosowania złota koloidalnego w kuracjach
Decydując się na zastosowanie złota koloidalnego, konieczne jest przestrzeganie ustalonych wskazań co do dawkowania. Pozwoli to uniknąć ewentualnych skutków ubocznych. Poza tym, badania naukowe prowadzone na zwierzętach pokazały, że nanocząsteczki złota przyjmowane doustnie mogą gromadzić się w nerkach[8] i powodować spadek liczby czerwonych krwinek[9], co wpływa na pogorszenie wydolności organizmu, intensyfikuje uczucie zmęczenia, sprawia, że skóra staje się blada a paznokcie łamliwe.
Bibliografia:
1. B. Hamann, Złoto koloidalne. Szlachetne Panaceum, Wydawnictwo Vital, 2014.
2. W. Pelikan, The Secrets of Metals, Anthroposophic Press. Wydawnictwo Spring Valley, 1984, s. 87.
3. L. F. C. Mees, Living Metals, Wydawnictwo Regency Press, 1974, s. 57.
4. D. A. Giljohann, D. S. Seferos, W .L. Daniel, M. D. Massich, P. C. Patel, Mirkin C. A., Gold
anoparticles for biology and medicine, Angewandte Chemie International Edition, 2010, 49(19), s. 3280–3294.
5. J. F. Hernández-Sierra, F. Ruiz , D. C. C. Pena, F. Martínez-Gutiérrez , A. E. Martínez, A. D. J. P. Guillén, H. Tapia-Pérez, G. M. Castañón, The antimicrobial sensitivity of Streptococcus mutans to nanoparticles of silver, zinc oxide, and gold, Nanomedicine: Nanotechnology, Biology and Medicine, 2008, 4(3), s. 237–240.
6. A. M. Świdwińska-Gajewska, S. Czerczak, Nanozłoto – działanie biologiczne i dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego, Medycyna Pracy, 2017, 68(4), s. 545–556.
7. P. Seibel. Płynna Magia. Złoto i srebro koloidalne, 2010, s. 7.
8. J. Mi-Rae, B. Song-Hwa, G. Mi-Ran, K. Hyun-Jin, H. Yun-Gu, C. Soo-Jin, Toxicity and Biokinetics of Colloidal Gold Nanoparticles, Nanomaterials, 2015, 5, s. 835–850.
9. Z. Xiao-Dong, W. Hong-Ying, W. Di, W. Yue-Ying, C. Jian-Hui, Z. Zhi-Bin, M. Ai-Min, L. Pei-Xun, Z. Liang-An, F.Fei-Yue, Toxicologic effects of gold nanoparticles in vivo by different administration routes, International Journal of Nanomedicine, 2010, 5, s. 771–781.
Autor: Filip Yak