Wrestling to gra z dość szczegółowo opracowanymi zasadami. Czy wrestling jest prawdziwy? Prawdziwe są kontuzje, krew, poważne urazy, a nawet wypadki prowadzące do śmierci zawodników w ringu. Wrestling, choć z pozoru mogłoby się wydawać inaczej, odbywa się według określonych zasad.
>>> Zobacz także:
- Wrestling w podwórkowym wydaniu
- Co to jest aikido? Techniki i historia jednej z najpopularniejszych sztuk walki
- Baseball – najpopularniejszy sport w Stanach Zjednoczonych. Zasady, ciekawostki
Co to jest wrestling?
Wrestling to rodzaj sportowej rozrywki, najbardziej popularnej w Stanach Zjednoczonych. Oprócz USA walki wrestlingu znajdują licznych sympatyków również w Japonii i Meksyku. Wrestling to widowisko wyreżyserowane, z góry określoną fabułą i rolami odgrywanymi nie tylko przez zawodników. Rezultat walki i wybrane momenty kluczowe są zaplanowane jeszcze długo przed wyjściem zawodników na ring.
Wrestling – gra w ringu
Choć w języku angielskim wrestling oznacza zapasy, to w języku polskim termin "zapasy" odnosi się do dyscypliny olimpijskiej, mającej swe korzenie w czasach antycznych. Wrestling wywodzi się z rodzaju walk pochodzącego z Wielkiej Brytanii – tzw. wolnoamerykanki. Charakterystyczne dla wrestlingu są stosowane tylko w tej dyscyplinie widowiskowe zagrywki, ruchy: rzuty, akcje w powietrzu, dźwignie. Zdarza się, że na ringu wykorzystuje się też rekwizyty – krzesła, drabiny, stoły i inne przedmioty, które dodają walce dramaturgii, a na widowni wywołują żywe reakcje.
Zasady wrestlingu
Wrestling jest widowiskiem reżyserowanym, w którym swoje role odgrywają nie tylko zawodnicy, ale też ich managerowie, ekipy, a nawet sędziowie. Nie tylko wyniki walk są z góry ustalone. Zaplanowane są też zachowania wrestlerów i ich niektóre ruchy. Zasady walk mogą się też zmieniać w zależności od decyzji i ustaleń ekip zawodników i promotorów walk. Wrestling podporządkowany jest głównej zasadzie – kayfabe. Jej celem jest stworzenie iluzji, że wszystko, co dzieje się na ringu (i nierzadko też poza nim), jest autentyczne.
Standardowo walka odbywa się w ringu i nie trwa dłużej niż 20 minut. Najczęściej przeciwko sobie walczy dwóch zawodników, jednak są walki z większą liczbą uczestników lub drużyn zwanych tag teamami. Walczy się do zdobycia jednego punktu lub dwóch.
W jaki sposób można zdobyć punkt we wrestlingu?
- Pinfall, pin – czyli "przypięcie". To doprowadzenie do sytuacji, w której obie łopatki przeciwnika będą dotykały podłogi, a sędzia policzy w tym czasie do trzech. Tym sposobem kończy się najwięcej walk wrestlingu. Podczas liczenia sędziego każdy z zawodników może dotknąć liny, co skutkuje przerwaniem naliczania i wznowieniem walki.
- Submission – czyli zmuszenie przeciwnika bolesnym chwytem do poddania się. Może to być wykręcanie kończyn, a nawet wbicie paznokci w skórę. Zawodnik może pokazać, że się poddaje, dotykając liny – wówczas bolesny chwyt jest zwalniany. Runda przerywana jest też, gdy zawodnik straci przytomność.
- Wrestler może też zostać zdyskwalifikowany (skrót DQ) za złamanie zasad, np. za przebywanie zbyt długo poza ringiem, użycie niedozwolonych przedmiotów, skorzystanie z pomocy osób, które nie powinny brać udziału w walce. W zależności od ustaleń dyskwalifikacja oznacza przegraną zawodnika lub brak rozstrzygnięcia walki.
- W tzw. tag team matchu udział w walce biorą co najmniej dwuosobowe drużyny (tag teamy). W tym samym czasie na ringu walczy po jednym zawodniku z obu drużyn, a pozostali muszą przebywać poza linami ringu. Członkowie drużyny mogą się wymieniać, co jest sygnalizowane wzajemnym dotknięciem podczas zmiany. Walka w tej odmianie kończy się albo przypięciem, albo zmuszeniem przeciwników do poddania się.
- W walkach wrestlerskich panuje też zasada, że zawodnik nie jest karany za zachowanie, którego nie zauważył sędzia, nawet jeśli było ono niedozwolone. Liczy się zawsze decyzja sędziego, nawet gdy jest błędna.
Zawodnicy i gwiazdy wrestlingu
Zawodnicy wrestlingu mają swoje tzw. gimmicki, czyli osobowości, role, którymi odróżniają się od innych zawodników. Często pomagają im w tym maski wrestlingowe, stanowiące istotny element wizerunku niektórych wrestlerów. Z największych gwiazd wrestlingu warto wymienić Hulka Hogana, The Undertakera, Shawna Michaelsa czy Eddiego Guerrero. Zawodników dzieli się na face'ów , których publiczność ma wspierać i w pewnym sensie ubóstwiać, i heelów , mających wzbudzić niechęć, a nawet nienawiść widowni. Podział ten służy podkręceniu atmosfery na galach wrestlingu. Swoje miejsce w tym biznesie rozrywkowym ma też wrestling kobiet, którego walki w niczym nie ustępują walkom panów, zarówno pod względem widowiskowości, brutalności, jak i kontuzyjności.
Wrestling w Polsce
Polski wrestling popularyzowany był już w latach 80. XX wieku przez Andrzeja Suprona – mistrza zapasów. W 1993 roku zorganizował on pierwszą w Polsce galę wrestlingu zawodowego z udziałem zagranicznych zawodników. Obecnie w Polsce działają dwie organizacje wrestlerów – Kombat Pro Wrestling (KPW) i Maniac Zone Wrestling (MZW).
Autor: Bernadetta Jeleń