Wino musujące dawniej było trunkiem tylko dla arystokracji, dzisiaj towarzyszy nam podczas wielu uroczystości. Charakteryzuje się lekkością i delikatnością, przez co może stanowić dodatek do wielu potraw. Czy szampan jest winem musującym? Jakie są metody otrzymywania wina z bąbelkami?
Podobno wino musujące narodziło się między 1639 a 1715 rokiem, kiedy to mnich Dom Perignon opracował metodę drugiej fermentacji leżakującego wina. Jak jednak podają źródła historyczne, jako pierwszy ten fakt odkrył angielski uczony Christopher Merret w 1662 roku. Prowadząc wykład w Royal Society, poruszył kwestię rozsadzania butelek przez wino podczas procesu fermentacji. Z czasem rozpoczęto produkcję trunków z bąbelkami, po które sięgały elity i arystokracja XIX wieku.
Wino musujące kojarzy się głównie z czasem świętowania i różnego rodzaju uroczystości. Wynika to przede wszystkim ze sposobu otwierania butelki i charakterystycznym wystrzałem korka. Wyjątkowości dodają również trunkowi unoszące się bąbelki. Wino musujące to dla wielu tańszy zamiennik szampana. Jak więc je podawać, by nie umniejszać jego roli? Należy schłodzić je w lodówce lub coolerze z lodem, aby osiągnęło temperaturę 6–8℃.
Wino musujące podaje się w długich i smukłych kieliszkach, które dzięki swojej budowie utrzymają jego bukiet. Strzelanie korkiem jest w złym guście, nie powinno więc mieć miejsca na oficjalnych przyjęciach. Butelkę należy otworzyć delikatnie, całą dłonią chwytając korek i powoli go wykręcając. Wino trzeba nalewać ostrożnie, aby nie tworzyć białej piany. Trunek doskonale komponuje się z większością potraw, zarówno z wytrawnymi daniami, jak i słodkimi deserami.
Rodzaje wina musującego
Wino musujące to po prostu wino nasycone dwutlenkiem węgla. Początkowo otrzymywano je w naturalnym procesie fermentacji, z czasem jednak rozpoczęto produkcję win sztucznie uzupełnianych CO2. Obecnie wyróżniamy trzy metody produkcji wina musującego:
Metoda szampańska – to tradycyjny sposób fermentacji, do którego dochodzi naturalnie, w szczelnie zamkniętej butelce wina. Za pomocą tej metody otrzymuje się produkowany w Szampanii szampan oraz pochodzące z Hiszpanii wino musujące cava.
Metoda Charmata – to metoda pochodząca z Włoch, polegająca na naturalnej fermentacji win leżakujących w kadziach, a nie w butelkach. Metoda ta wykorzystywana jest m.in. do produkcji prosecco.
Wtłaczanie CO2 – to najtańszy, najszybszy i najprostszy sposób fermentacji wina, polegający na mechanicznym wtłaczaniu CO2 do butelki. Metoda ta używana jest głównie do produkcji tanich, niskiej jakości win. Otrzymany trunek ma płaski smak i ledwo wyczuwalny aromat. Często tym sposobem otrzymywane są wina musujące bezalkoholowe lub ostatnio popularne wino musujące z brokatem.
Wina musujące – podobnie jak te tradycyjne – różnią się od siebie stopniem wytrawności. Informacja ta widnieje na butelce:
brut nature – bardzo wytrawne, zwykle o cierpkim, ciężkim smaku,
extra brut – wino musujące wytrawne,
brut – wino lekko wytrawne, doskonałe jako aperitif,
dry, sec – wino musujące słodkie,
demi sec – wino musujące półsłodkie,
doux, dulce, sweet – wino musujące bardzo słodkie.
Zasada dobierania win do potraw powinna opierać się na wytrawności, a nie kolorze trunku. Wina wytrawne doskonale komponują się z potrawami wytrawnymi (mięsnymi), natomiast wina słodkie i półsłodkie to idealny dodatek do deserów czy lekkich przystawek. Największą popularnością wśród win musujących cieszą się wina białe. Lekkie i delikatne w smaku, wpiszą się w gusta wielu amatorów win. Czerwone wina musujące wyróżniają się głębokim aromatem i złożonością smaków, dlatego ich wyjątkowość najbardziej docenią prawdziwi smakosze win.
Przez wielu wino musujące nazywane jest potocznie szampanem. To błędne określenie, gdyż słowo „szampan”, jest terminem formalnie zastrzeżonym. Określa się nim wina musujące wytwarzane tradycyjną metodą w regionie Szampanii. Ogólnodostępne, nawet wysoko półkowe wina musujące to zwykle prosecco (białe wino musujące z Włoch), sekt (Niemcy), espumante (białe wino wytrawne z Portugalii), lambrusco (włoskie wino musujące), Russkije Igristoje (Rosja), Burnarj (Andaluzja). To wina produkowane metodą Charmata (zbiornikową), pod względem jakości tylko w niewielkim stopniu ustępują oryginalnemu szampanowi. Obie grupy łączy wyrafinowany aromat, wyczuwalność wielu, złożonych nut smakowych i lekkość.
Włoskie wino musujące frizzante a spumante?
Etykiety włoskich win musujących zawierają dodatkową informację zapisaną jako „frizzante” lub „spumante”. Jak jest między nimi różnica?
Frizzante, czyli lekko musujące, to klasyfikacja win otrzymywanych metodą Charmata, poprzez leżakowanie trunku w kadziach. Do produkcji win typu frizzante wykorzystuje się aromatyczne szczepy winorośli: moscato, malvasia, monarda, lambrusco, freisa, barbera. W tradycji włoskiej wino frizzante to lekki trunek, który po schłodzeniu gasi pragnienie i zwiększa apetyt.
Spumante – to określenie najlepszych jakościowo win otrzymywanych zarówno metodą Charmat, jak i klasyczną – szampańską. Do produkcji win spumante wykorzystuje się starannie selekcjonowane szczepy: pinot, noir, chardonnay.