Priapizm polega na długotrwałym i bolesnym wzwodzie członka, który może trwać nawet dłużej niż 4 godziny. Wzwód ten nie jest spowodowany podnieceniem seksualnym i jest całkowicie niezależny od woli mężczyzny – stawanie penisa może następować w bardzo różnych sytuacjach, nie mających żadnego związku z seksualnością. Ta dolegliwość występuje dość rzadko i najczęściej jest następstwem innej choroby.
Priapizm - objawy
Wzwód członka w normalnych warunkach pojawia się w chwilach pobudzenia seksualnego, wywołanego w sposób fizyczny lub psychiczny. Na skutek bodźca wywołującego podniecenie naczynia krwionośne w penisie rozszerzają się i dochodzi do zatrzymania krwi nagromadzonej w ciałach jamistych. Po skończonej stymulacji krew zaczyna odpływać z ciał jamistych członka i ten przechodzi w stan spoczynku. Priapizm pojawia się wtedy, kiedy nagromadzona krew nie ma możliwości odpływu. Pojawia się ból, sztywność penisa utrzymuje się przez długi czas. Ten rodzaj zaburzenia erekcji dzieli się na dwa typy, w zależności od tego, co spowodowało zatrzymanie krwi w ciałach jamistych.
Priapizm wysokoprzepływowy – wynika ze zbyt dużej ilości zatrzymanej krwi. Najczęściej wywołany jest urazem penisa, w czasie którego doszło do uszkodzenia tętnicy w prąciu.
Priapizm niskoprzepływowy – jest to niedokrwienna postać bolesnej erekcji, która wywołana jest najczęściej przez leki lub jest objawem choroby. Ten rodzaj zaburzenia nazywany jest również priapizmem idiopatycznym.
Priapizm – przyczyny
Zaburzenia erekcji tego typu mogą mieć wiele przyczyn. Długotrwała, bolesna i niechciana erekcja może być spowodowana:
– białaczką,
– anemią sierpowatą,
– talasemią,
– zespołem Marchiafavy – Micheliego,
– chorobą Fabry’ego,
– urazem krocza, miednicy, penisa, jąder,
– zakrzepem krwi,
– chorobami układu nerwowego,
– jadem wałęsaka brazylijskiego,
– chorobami metabolicznymi,
– uszkodzeniem rdzenia nerwowego.
Priapizm po lekach występuje również jako rzadki skutek uboczny. Lekarstwa, które mogą wywoływać to zaburzenie to:
– antydepresanty – leki z grupy SSRI, inhibitory MAO, NRI, TLPD,
– leki przeciwzakrzepowe,
– preparaty leczące zaburzenia wzwodu,
– leki przeciwpsychotyczne – neuroleptyki,
– leki na obniżenie ciśnienia krwi.
Nie każdy mężczyzna przyjmujący powyższe leki zetknie się z tym problemem. Jest on dość rzadki i zależy od indywidualnej reakcji organizmu na podany medykament.
Warto wspomnieć, że na to nieprzyjemne zaburzenie są szczególnie narażeni mężczyźni uzależnieni od alkoholu oraz kokainy.
Priapizm – leczenie
Leczenie tego zaburzenia erekcji rozpoczyna się od poznania przyczyn powstania bolesnej i długotrwałej erekcji. W przypadku urazu prącia wystarczającym może okazać się okład z lodu. Nigdy jednak nie wolno przykładać lodu bezpośrednio do członka. Należy robić to przez cienki ręcznik, czystą ściereczkę lub inną osłonę. Jeśli erekcja wystąpiła nagle, bez żadnego powodu, penis boli, a jego sztywność nie ustępuje, warto zgłosić się do lekarza. Zbada on przyczynę priapizmu poprzez badanie podbrzusza, odbytu i jąder, tym samym wykluczy chorobę nowotworową. Pacjentowi zostanie również pobrana krew w celu wykonania badań laboratoryjnych. Jeśli w międzyczasie erekcja nie ustąpi, lekarz przepłucze ciała jamiste za pomocą soli fizjologicznej lub usunie nadmiar krwi strzykawką, być może będzie zmuszony do zastosowania jednego z adrenomimetyków (taki lek ma niestety działania niepożądane, jak na przykład silne bóle głowy, nierówne tętno, wzrost ciśnienia krwi). W niektórych sytuacjach konieczne jest nawet przeprowadzenie operacji.
Priapizm – powikłania
Jeśli niechciany wzwód utrzymuje się bardzo długo, może dojść do trwałego uszkodzenia członka, obumierania tkanek, a w dalszej konsekwencji nawet do niepłodności i późniejszych, uciążliwych zaburzeń erekcji. By zatem uniknąć niebezpiecznych komplikacji, należy przemóc wstyd i udać się jak najszybciej do lekarza. Po zakończeniu leczenia lub interwencji lekarza należy unikać sytuacji, które mogłyby wywołać kolejny napad priapizmu.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN