Nauka gry na akordeonie – akordeon dla początkujących

Chłopiec gra na akordeonie i czyta nuty
Fot.Paulo Sousa / EyeEm/Getty Images
Akordeon jest instrumentem należącym do grupy aerofonów. Oznacza to, że dźwięk jest wydawany przez słup powietrza zamknięty w przestrzeni rezonansowej. Nauka gry na akordeonie nie jest trudna – wystarczy mieć nieco słuchu muzycznego i włożyć w naukę trochę pracy. Pasjonaci gry na wielu instrumentach doceniają akordeon za jego rytmiczne i wesołe brzmienie.

Akordeon można podzielić na dwie części – basową i melodyczną. Wyróżniamy akordeony guzikowe i klawiszowe. Strona basowa akordeonu składa się guzików ułożonych w rzędy i szeregi. Dwa pierwsze rzędy guzików wydobywają pojedyncze dźwięki, rząd trzeci akordy durowe, czwarty mollowe, a piąty czterodźwięki septymowe. Szósty rząd to czterodźwięki zmniejszone. W stronie melodycznej akordeon może mieć klawiaturę fortepianową lub guziki w rzędach od trzeciego do piątego. Nauka gry na akordeonie polega właśnie na opanowaniu i używaniu dźwięków wydawanych przez guziki lub klawisze.

Nauka gry na akordeonie – basy

Nauka gry na akordeonie guzikowym wymaga poznania basów. Jak zostało wspomniane wyżej, guziki pierwszego i drugiego rzędu to basy tercjowe i podstawowe. Dobra orientacja w basach pozwoli na szybkie rozczytywanie utworów. Granie gam i prostych pasaży będzie należało do przyjemności. Warto podkreślić nazwy dźwięków z pierwszego rzędu, pozwoli to na łatwiejszą orientację i uporządkowanie. Zaznaczone w utworze palcowanie (aplikatura) jest oparte na zasadzie, że podkreślony numer danego palca każe grać bas w pierwszym rzędzie.

W manuale basowym 120-basowego akordeonu jest 40 guzików, w akordeonie 80-basowym są 32 guziki, a w 60-basowym – 24. Opanowanie wszystkich guzików basowych sprowadza się tak naprawdę do wiedzy, gdzie leży kilkanaście guzików położonych najbliżej ”C” i najbardziej odległych (to kwestia logicznego myślenia i znajomości kilku zasad). Bardzo często występuje problem z odnalezieniem dźwięku basowego, szczególnie z bemolem lub krzyżykiem. W bardzo wielu melodiach pomocna jest enharmonia, czyli niezmienność brzmienia wysokości dźwięku.

Zobacz film: Marcin Wyrostek - wirtuoz akordeonu. Źródło: Dzień Dobry TVN

Nauka gry na akordeonie – akordeon dla początkujących

Widząc pierwszy raz zapis utworu, którego mamy się nauczyć, często wpadamy w panikę. Nie należy się tym martwić – nauczyciele nigdy nie dobierają utworów zbyt trudnych dla początkujących muzyków. Nauka gry na akordeonie krok po kroku nie jest trudna. Aby nie przerazić się trudnego na pierwszy rzut oka zapisu nowego utworu, warto przestrzegać kilku zasad.

Po pierwsze, zapoznać się z zapisem nutowym nowej melodii. Kiedy na pięciolinii jest czarno od drobnych wartości, wcale nie oznacza, że będzie trudno.

Po drugie, znaleźć te punkty, które są zrozumiałe. Nauka gry na akordeonie od podstaw wymaga, aby nauczyciel zapoznał ucznia z zasadami zapisu melodii. Jeśli coś jest niezrozumiałe, należy nauczyciela zapytać.

Po trzecie, wyodrębnić w zapisie logiczne całości. Nauka gry na akordeonie dla początkujących polega na znajdowaniu logicznych całości w utworze. Bardzo często się one powtarzają, co znacznie skraca proces uczenia się. Poszczególne logiczne części utworu należy zaznaczyć w sposób czytelny, np. poprzez ponumerowanie.

Po czwarte, warto zmienić wybrane fragmenty utworu na schematy. Gdy widzimy szereg dźwięków, np. c,e,d, g,f,h,a,c, nie należy uczyć się ich na pamięć. Wystarczy zapamiętać je jako gamę C-dur. Najprościej jest przy lewej ręce. W manuale basowo-akordowym występują głównie schematy, co jest doskonale znane osobom często ćwiczącym gamy.

Po piąte, zaczynać od końca. Szybka nauka gry na akordeonie polega na zaczynaniu od końca utworu – staje się on wtedy łatwiejszy. Przyswojenie ostatnich partii pozwoli uniknąć pomyłek, których najwięcej popełnia się w środku i właśnie na końcu utworu.

Po szóste, grać utwór na wyrywki. Nauka gry na akordeonie dla dzieci często przyjmuje formę zabawy – polega na graniu utworu na wyrywki. Gdy już uda się przebrnąć przez cały zapis nutowy i zagrać pełny utwór, ćwiczenie go w całości od początku do końca może być po prostu nudne. Warto urozmaicić sobie ćwiczenia, grając dany utwór nie po kolei.

Po siódme, przy pomyłce nigdy nie grać danego fragmentu od nowa. Lepiej dokończyć utwór bez korekty, a przy kolejnym podejściu uważać, aby w tej części znowu się nie pomylić.

Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

podziel się:

Pozostałe wiadomości