Jodła kalifornijska nazywana jest również jodłą jednobarwną. Jak sama nazwa wskazuje, jej największe skupiska można znaleźć na górskich terenach Kalifornii i Kolorado, a także w centralnej części Ameryki Północnej oraz w kanadyjskich Górach Skalistych. W Polsce jest rośliną uprawną, najczęściej spotykaną w parkach. Może być sadzona jako drzewo soliterowe lub w większych grupach. Podstawowy gatunek osiąga wysokość nawet do 20 metrów. W ogrodach wykorzystywane są głównie jej mniejsze odmiany, które pełnią funkcje dekoracyjne. Sprawdź, jakie wymagania uprawne ma jodła kalifornijska , jakie choroby najczęściej ją atakują oraz jak można wykorzystać drzewo w okresie świątecznym.
Jodła kalifornijska – odmiany
Piękne igły i szyszki zachęcają ludzi do uprawiania jodły kalifornijskiej na swoich działkach. Jednak ze względu na to, że czysty gatunek osiąga naprawdę duże rozmiary (średnio 15–20 metrów wysokości), w domowych ogródkach o wiele częściej sadzi się jego odmiany, które nie przekraczają 3 metrów wzrostu lub są odmianami karłowymi.
Najpopularniejsze odmiany jodły kalifornijskiej występujące w polskich ogródkach:
· Globe – w jej przypadku często wykorzystuje się proces szczepienia na pniu wysokim lub niskim. Ma zielononiebieskie igły i rozrasta się do szerokości ok. 1 metra;
· Nana – drzewo karłowe, którego wysokość nie przekracza 2 metrów. Igły sadzonki mają niebieskawy odcień;
· Wintergold – ze względu na oryginalne ubarwienie igieł jest to najbardziej oryginalna odmiana jodły kalifornijskiej. Wiosną i latem igły są w kolorze zielonożółtym, natomiast zimą zmieniają odcień na intensywnie żółty. Drzewo osiąga wysokość do 10–15 metrów.
· Compacta – odmiana karłowa i stożkowa, dorastająca do maksymalnie 2–3 metrów wysokości. Igły są krótkie, szaroniebieskie.
· Violacea – drzewo o rozmiarach standardowej jodły (10–20 metrów wysokości) i gęstej koronie. Posiada liczne szyszki i igły w kolorze szarobiałym.
· Archer’s Dwarf – drzewo o kulistym kształcie, z biegiem czasu przyjmuje kształt stożkowaty. Ma jasnoniebieskie igły, osiąga wysokość 1 metra.
Jodła kalifornijska – choroby
Choć jodła kalifornijska należy do jednych z najbardziej wytrzymałych drzew iglastych, nie jest całkowicie odporna na choroby i szkodniki. Mszyce atakują najczęściej pędy i igły rośliny . Ich działanie jest nasilone szczególnie po łagodnych zimach, a okres największej aktywności przypada na marzec i kwiecień. Decyzję o rozpoczęciu leczenia drzewa należy podjąć natychmiast po zauważeniu żółkniejących, wysuszonych igieł. Oprócz doraźnych środków chemicznych używanych do spryskiwania igieł i pędów, warto zastosować również nawozy, które pomogą drzewu zwalczać szkodniki. Jodła kalifornijska może być również dotknięta chorobami grzybiczymi . Im szybciej zauważy się problem i podejmie odpowiednie kroki w pielęgnacji, tym większe szanse ma drzewo na przetrwanie.
Jodła kalifornijska – wymagania
Sadzonki jodły kalifornijskiej lubią miejsca żyzne, umiarkowanie wilgotne i o kwaśnej, przepuszczalnej glebie, nie mają jednak problemu z poradzeniem sobie na terenach jałowych. Ze względu na pochodzenie drzewo najlepiej rośnie na terenach górzystych. Dobrze radzi sobie z miejskimi zanieczyszczeniami i suszą, jest odporne na niskie temperatury i mrozy. Nie wymaga dodatkowego zabezpieczenia na zimę. Z drugiej strony uprawa jodły kalifornijskiej jest możliwa tylko na obszarach nasłonecznionych i odkrytych. W cieniu szybko traci igły i znacznie wolniej się rozwija.
Jodła kalifornijska – rozmnażanie
Rozmnażanie jodły kalifornijskiej , jak i innych iglaków, można przeprowadzić na trzy sposoby:
· wysiewanie nasion,
· ukorzenianie sadzonek,
· szczepienie na pniu.
Przez nasiona rozmnaża się najczęściej tylko czysty gatunek, z kolei wszelkie jego odmiany lepiej rozmnażać poprzez sadzonkowanie lub szczepienie. Nasiona jodły kalifornijskiej pozyskuje się jesienią, z uwalniających je szyszek.
Jodła kalifornijska na święta
Oprócz funkcji dekoracyjnej w parku czy ogrodzie, jodła kalifornijska może być także wykorzystana jako ozdoba świąteczna. Choinka z jodły kalifornijskiej pozostaje w stanie nienaruszonym przez kilka tygodni , a jej igły zasychają, zamiast się obsypywać.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN