Adopcja dziecka w Polsce – jak wygląda i jakie są wymagania względem rodziców?

GettyImages-956747090.jpg (2)
GettyImages-956747090.jpg (2)
Pary gotowe na adopcję dziecka z placówki opiekuńczo-wychowawczej lub noworodka prosto ze szpitala muszą uzbroić się w cierpliwość. Pracownicy Ośrodka Adopcyjnego będą sprawdzać, czy kandydaci spełniają określone wymagania związane z sytuacją materialną, osobistą, wiekiem, a nawet przekonaniami religijnymi i typem osobowości.

Zobacz także: Dlaczego dzieci chore mają małe szanse na adopcję w Polsce?

Adopcja dziecka z Afryki wiąże się z jeszcze bardziej skomplikowanymi procedurami – wymaga zgody obu państw, zaangażowania sądu i licznych instytucji. Być może dlatego nie jest zbyt popularna w naszym kraju. Alternatywą może być adopcja na odległość konkretnego dziecka.

Adopcja dziecka – jakie warunki trzeba spełnić?

Kandydaci na rodziców adopcyjnych muszą spełnić określone wymogi, przejść szereg badań psychologicznych i uzyskać zaświadczenia o zarobkach czy z poradni uzależnień. Wymagania, jakie powinni spełnić kandydaci, są następujące:

  •  trwały związek małżeński oraz obopólna zgoda na przysposobienie dziecka,
    •  stan zdrowia i wiek umożliwiający opiekę nad dzieckiem,
      •  brak uzależnień oraz zaburzeń psychicznych,
        •  dobra i stabilna sytuacja materialna,
          •  odpowiednia motywacja – nakierowanie na dobro dziecka.

            Adopcja dziecka przez rodziców po 40. roku życia jest jak najbardziej możliwa. Trzeba jednak pamiętać, że istnieje zasada, według której między adoptowanym a rodzicami nie powinno być więcej niż 40 lat. Dlatego rodzice, którzy przekroczyli czterdziestkę mają mniejszą szansę na adopcję noworodka niż osoby między 20. a 40. rokiem życia.

            Adopcja dziecka przez osobę samotną również jest możliwa, jednak w praktyce pracownicy Ośrodków chętniej wydają pozytywną opinię małżeństwom, uznając je za lepsze środowisko dla podopiecznych.

            Jak wygląda adopcja dziecka w Polsce?

            Procedura przysposobienia nadzorowana jest przez regionalny Ośrodek Adopcyjny. Rodzice muszą dostarczyć niezbędne dokumenty, odbyć kurs przygotowawczy, uzyskać opinię psychologa, a kiedy ta będzie pozytywna – czekać na przyznanie dziecka oraz decyzję sądu rodzinnego. Czy będzie to adopcja niemowlaka, czy starszego dziecka – procedury są zawsze takie same.

            Procedury adopcyjne uważane są za skomplikowane i często zniechęcające do podejmowania się przysposobienia. Wiedząc, ile trwa adopcja dziecka przez Ośrodek, niektórzy rodzice decydują się na rozwiązanie alternatywne, które również można legalnie przeprowadzić w Polsce. Mowa o adopcji ze wskazaniem , która odbywa się bezpośrednio między rodzicami biologicznymi a adopcyjnymi, z pominięciem procedur Ośrodka.

            Zobacz także: Eurosieroty – co czują dzieci, których rodzice emigrują za pracą? 

            Adopcja zagraniczna – ostatnia deska ratunku dla niechcianych dzieci

            Przeprowadzając procedurę adopcyjną, zawsze w pierwszej kolejności wydaje się dzieci osobom tej samej narodowości. Jednak w przypadku, gdy zostają wyczerpane wszelkie możliwości zapewnienia maluchowi środowiska rodzinnego, pod uwagę bierze się adopcję zagraniczną . W Polsce nie jest ona szczególnie popularna – częściej to polskie dzieci trafiają do Włoch, Niemiec i Szwecji. W ciągu roku to aż 300 adopcji.

            Osoby zainteresowane adopcją dziecka z zagranicy powinny przygotować się na skomplikowaną procedurę. Zaangażowany będzie Departament Polityki Rodzinnej w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, a także jeden z trzech warszawskich Ośrodków Adopcyjnych wskazanych przez Ministra. Decyzję o kwalifikacji kandydatów podejmuje Komisja ds. Adopcji Zagranicznych. Wymagana jest zgoda obu państw, pozwolenie na pobyt stały dziecka w innym kraju, a także zgodność procedury z Konwencją Haską. Kiedy wszystkie warunki zostaną spełnione, możliwa będzie adopcja dziecka z Ukrainy lub innego państwa, w którym znajdują się dzieci oczekujące na dom. Trzeba się liczyć z tym, że zazwyczaj są one chore lub niepełnosprawne, co przekreśliło szanse na znalezienie rodziny w kraju zamieszkania.

            Zobacz także: Niechciana ciąża – co robić, gdy się o niej dowiemy?

            Jak wygląda adopcja na odległość?

            Alternatywą dla tych, którzy nie są w stanie przysposobić dziecka z zagranicy, a mimo to chcą w jakiś sposób pomóc i wpłynąć na jego los, jest adopcja konkretnego dziecka na odległość . Istnieją organizacje, które zajmują się kojarzeniem polskich rodziców (lub indywidualnych osób) z potrzebującymi pomocy wychowankami domów dziecka – np. Stowarzyszenie Ruchu MAITRI, Salezjański Ośrodek Misyjny, Fundacja Dzieci Afryki czy Fundacja Mają Przyszłość. Adopcja dziecka z Afryki na odległość polega na comiesięcznym wpłacaniu kwoty, która zapewnia podopiecznemu dostęp do edukacji, pożywienia i opieki medycznej.

            Zobacz także: Adopcja dziecka. Jak się do niej przygotować?

            Zobacz film: Adopcja z rozsądku. Źródło: Dzień Dobry TVN. 

            Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN

            podziel się:

            Pozostałe wiadomości