Alfabet Morse’a stworzony został pierwotnie na potrzeby telegrafu i stanowił dodatek do tego urządzenia. Jednak w ciągu kolejnych kilku lat kod ten stał się praktycznie podstawą komunikacji na odległość.
Zobacz też: Kanban – co to jest i na czym polega japońska metoda sterowania produkcją? >>>
Jak powstał alfabet Morse’a?
Samuel Finley Breese Morse urodził się w 1791 w Charlestown w Stanach Zjednoczonych. Na początku swojej edukacji wykazywał duże zainteresowanie sztuką, próbował nawet swoich sił jako malarz. Przełomem w życiu Morse’a było rozpoczęcie zajęć z elektryczności na Uniwersytecie Yale. Lata 30. XIX wieku związane są z poszukiwaniem sposobów na przesyłanie informacji na odległość. Pierwszym takim urządzeniem był telegraf, a stworzyć go próbowało wielu naukowców na całym świecie. W 1832 roku Samuel Morse wykorzystał zjawisko magnetyzmu do stworzenia telegrafii elektromagnetycznej. Kluczem do jej sukcesu stał się specjalny system kodów, wymyślony przez Morse'a w tym samym roku. Bardzo bliskim współpracownikiem Morse'a podczas tworzenia kodu był Albert Vale. Niektórzy znawcy testu to właśnie jednemu przypisują autorstwo kodu, który jest podstawą alfabetu Morse'a. Sam Vale nigdy jednak nie potwierdził tej informacji. Walka o patent na telegraf była bardzo trudna. Morse procesował się z Josephem Henrym, który wcześniej skonstruował swój prototyp. Sąd przyznał rację Morse’owi, który później... skopiował do swojego urządzenia część rozwiązań stworzonych przez Henry'ego. 8 lutego 1838 roku Morse po raz pierwszy zaprezentował telegraf szerokiemu gronu naukowców. W historii Morse zapisał się jednak przede wszystkim jako wynalazca kodu powszechnie używanego do dziś.
Alfabet Morse’a: podstawowe zasady
Urządzeń, dzięki którym można korzystać z alfabetu Morse’a, jest bardzo wiele. Poza impulsami elektrycznymi, na których zasadza się działanie telegrafu, można korzystać z impulsów dźwiękowych albo błysków światła, a także zapisanych znaków nazywanych popularnie kropką i kreską. W trakcie przesyłania informacji wszystkie znaki zamieniane są na serię krótkich sygnałów. Sygnał oznaczający kreskę powinien trwać przynajmniej tyle czasu, ile trzy kropki. Czas odstępu między poszczególnymi elementami znaku powinien trwać tyle samo, ile trwa znak kropki, natomiast odstęp pomiędzy kolejnymi znakami – trzy kropki. Grupy znaków powinny być oddzielone między sobą przerwą równą siedmiu kropkom.
Zobacz też: Alarm samochodowy – na co zwracać uwagę przy wyborze? >>>
Pierwotnie alfabet Morse’a wykorzystywany był w łączności telegraficznej, a od 1890 roku używa się go w komunikacji radiowej. Już pod koniec XIX wieku zdecydowana większość komunikacji międzynarodowej oparta była na tym kodzie, ze względu na szybkość przekazu, który można było uzyskać. Obecnie alfabetu Morse’a używają głównie radioamatorzy. Wykorzystywany przez nich kod nosi obecnie nazwę „międzynarodowego kodu radiowego”, ponieważ alfabet Morse’a został zmodyfikowany na potrzeby nowoczesnej komunikacji. Nawet profesjonalni piloci i kontrolerzy ruchu lotniczego muszą znać ten kod, gdyż niektóre urządzenia nawigacyjne nadal na nim pracują.
Zobacz też: Libra - nowa kryptowaluta od Facebooka. Najważniejsze informacje >>>
Alfabet Morse’a: słowa pomocnicze, czyli szybki sposób na naukę kodu
Zapamiętywanie poszczególnych znaków w alfabecie Morse'a może być trudne. Oczywiście taki znak jak „A” („• –”) to sprawa łatwa, ale już np. „L”, czyli „• – • •”, może nastręczać pewne trudności, zwłaszcza że podstawowych znaków jest około 30. Nauka przyjdzie dużo łatwiej, jeżeli skorzystamy z pewnego sposobu. Otóż do każdej litery trzeba przypisać słowo spełniające określone warunki. Po pierwsze, musi zaczynać się na literę, którą mamy zapamiętać. Podstawą systemu jest samogłoska „O”. Każdy wyraz dzielimy na sylaby. Jeżeli w danej sylabie występuje „O", oznacza to kreskę, jeżeli ta samogłoska nie występuje – kropkę. Np. wyraz „botanika” umożliwi naukę litery „B" w alfabecie Morse’a. W wyrazie bo-ta-ni-ka „O" pojawia się tylko w pierwszej sylabie, więc kod będzie wyglądał tak: „– • • •”. Z kolei dla „F" mamy słowo fi-lan-tro-pia, czyli „• – • •”, a dla litery „H” ha-la-bar-da. Wspomniana wyżej litera „L” związana jest ze słowem le-o-ni-das.
Najpopularniejszym sygnałem w alfabecie Morse’a jest oczywiście SOS, czyli „ save our souls ”. Zapis z wykorzystaniem tej metody wygląda następująco: „sa-ha-ra”, „o-po-czno”, „sa-ha-ra”, czyli: „• • •”, „– – –”, „• • •”.
Autor: Filip Yak