Hibiskus bylinowy , znany również jako ketmia bagienna, rośnie dziko na wschodnich obszarach Stanów Zjednoczonych. W naturalnym środowisku pojawia się najczęściej w pobliżu rzek oraz zbiorników wodnych, co warunkuje również sposób jego uprawy w polskich ogródkach.
Jako roślina ogrodowa, hibiskus bylinowy wybierany jest przede wszystkim z powodu nietypowej wysokości, którą potrafi osiągnąć (nawet do dwóch metrów), a także dzięki różnorodności kolorystycznej. Dobrze prezentuje się samodzielnie i może być wykorzystywany również jako kwiat doniczkowy . Osobom, którym zależy na stworzeniu oryginalnych, wielobarwnych kompozycji, poleca się rozmnażanie hibiskusa bylinowego i łączenie jego różnych odmian.
Hibiskus bylinowy – uprawa
Hibiskus bylinowy należy do roślin wymagających i ma określone wymagania względem gleby i stanowiska, na których ma rosnąć. Warto poświęcić mu jednak więcej czasu i spełnić wszystkie warunki jego uprawy, ponieważ w okresie kwitnienia wygląda on naprawdę przepięknie. To wyjątkowy kwiat, który na pewno przyciągnie spojrzenia i udekoruje każdy ogród. Może być posadzony zarówno na pojedynczych rabatach, jak i w ramach kompozycji z innymi kwiatami.
Dla prawidłowego rozwoju roślina potrzebuje żyznej i próchniczej gleby, która będzie utrzymywać stały poziom wilgotności. Uprawa hibiskusa bylinowego jest możliwa tylko w miejscu słonecznym, wystarczająco ciepłym i nienarażonym na bezpośrednie działanie silnego wiatru. Warto sadzić je w miejscach, które zostały uprzednio nawożone kompostem. Dzięki temu roślina szybciej się rozwinie i będzie bardziej odporna na zmieniające się warunki pogodowe, a także zmniejszy się jej podatność na choroby.
Uprawiając ketmię bagienną, warto mieć na uwadze możliwość zaatakowania jej przez wełnowce, mszyce oraz przędziorki . Po zauważeniu pierwszych objawów choroby i pojawienia się pasożytów należy natychmiast zastosować specjalne środki ogrodnicze, które pomogą zwalczyć szkodniki. Choć ketmia lubi wilgotną glebę, o wiele lepszym rozwiązaniem będzie jej regularne zraszanie niż podlewanie, ponieważ zbyt duża ilość wody może doprowadzić do pleśnienia i gnicia korzeni. Zbyt suche podłoże może z kolei objawiać się spowolnieniem kwitnięcia i opadaniem liści czy kwiatów. W obu przypadkach warto wspomóc się dodatkowym nawozem naturalnym przeznaczonym do uprawy danej odmiany hibiskusa.
Hibiskus bylinowy – kiedy sadzić?
Najlepszym czasem na posadzenie hibiskusa w swoim ogrodzie jest późna wiosna, czyli okres maja i czerwca , kiedy pogoda jest już ciepła i raczej ustabilizowana. Hibiskus potrzebuje znacznie więcej czasu na przystosowanie się do nowego miejsca i później niż inne rośliny wypuszcza pierwsze liście. W trakcie prac ogrodowych w otoczeniu hibiskusów bylinowych należy zachować szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić ich kwiatów, łodyg ani korzeni. Nawet drobne naruszenie w strukturze rośliny może doprowadzić do jej nieprzyjęcia się na danym terenie i obumarcie.
Hibiskus bylinowy – odmiany
Hibiskusy bylinowe cenione są ze względu na swoje kolorowe kwiaty i obfite kwitnienie. Przy wykorzystaniu kilku różnych odmian można stworzyć naprawdę ciekawe kompozycje w ogrodzie lub po prostu udekorować swój parapet. Jeśli zdecydujemy się się na ketmię bagienną w ogrodzie, możemy wybrać w sklepie różne sadzonki i dowolnie je ze sobą zestawiać, co pozwoli na stworzenie niezwykłej i wielobarwnej ozdoby czy rabaty. Najpopularniejsze odmiany hibiskusa bylinowego występujące w Polsce to:
· Cranberry Crush – posiada ciemne, bordowe kwiaty i pędy, które osiągają wysokość do jednego metra;
· Midnight Marvel – wyróżnia się ciemnoczerwonymi kwiatami, bordowymi liśćmi oraz pędami o wysokości ok. 120 centymetrów;
· My Valentine – posiada krwiście czerwone kwiaty i liście w kolorze jasnej zieleni, z pędami osiągającymi wysokość 120 centymetrów;
· Summer Storm – ma kwiaty w kolorze malinowym na środku i w odcieniu jasnoróżowym na brzegach. Liście i pędy mogą wyrosnąć nawet do 150 centymetrów i mają barwę zielonobordową;
· Berrylicious – czyli odmiana cechująca się fioletowym kolorem kwiatów z ciemniejszym odcieniem u podstawy kwiatostanu. Pędy praktycznie w całości pokryte są kwiatami i rosną na maksymalną wysokość 130 centymetrów.
Hibiskus bylinowy – rozmnażanie
Rozmnażanie hibiskusa bylinowego przeprowadza się zazwyczaj na dwa sposoby: przez sadzonki oraz przez odkłady , z którymi poradzą sobie nawet początkujący ogrodnicy. Odkłady wykonuje się poprzez przysypanie ziemią pędu, nadal będącego częścią rośliny matczynej. Po jakimś czasie dany pęd powinien się ukorzenić i dzięki temu w naturalny sposób otrzymuje się nową roślinę.
Hibiskus bylinowy – pielęgnacja
Podstawą pielęgnacji hibiskusa bylinowego i różnych jego odmian jest wspomaganie ich rozwoju regularnym nawożeniem oraz utrzymaniem odpowiedniego poziomu wilgotności gleby. W okresie wegetacyjnym warto zadbać o zabezpieczenie rośliny przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych , takich jak zimne wiatry, cień oraz zbyt sucha lub zbyt mokra gleba. Roślina jest natomiast odporna na niskie temperatury sięgające nawet -20 stopni. Warto chronić ketmię bagienną poprzez okrycie jej sianem, suchymi liśćmi lub gałązkami iglaków. Po zimie należy bezwzględnie pozbywać się wszystkich wysuszonych i zamarzniętych części rośliny. Hibiskusy bylinowe, które rosną w domu, powinny być systematycznie oczyszczane z kurzu i innych zanieczyszczeń.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN