- Grzyby jadalne z blaszkami – rodzina gołąbkowate
- Grzyby jadalne z blaszkami – rodzina pieczarkowate (bedłkowate)
- Inne jadalne blaszkowce
Blaszkowce jadalne są wykorzystywane w przepisach kulinarnych bardzo często. Bo kto nie lubi mięsa nadziewanego pieczarkami czy spaghetti w sosie kurkowym? Jakie inne rodzaje grzybów z blaszką możemy jadać?
Grzyby jadalne z blaszkami – rodzina gołąbkowate
Charakterystyczną cechą egzemplarzy z tej rodziny jest to, że miąższ po uszkodzeniu zmienia zabarwienie oraz fakt, że blaszki z wiekiem stają się kruche. Jaki grzyb jadalny z blaszkami tu spotkamy?
Gołąbek wyborny – młode okazy mają kapelusz półkolisty, potem staje się on rozpostarty i ma zabarwienie czerwonawe, lekko wpadające w brąz, a niekiedy nawet posiadają różowe lub fioletowe plamy na brzegach. Ten grzyb jadalny z blaszkami może osiągać średnicę do 12 cm. Blaszki są białe lub kremowe, a trzon jest barwy żółtej i ma cylindryczny kształt. W smaku miąższ jest lekko słodki i przypomina orzechy laskowe.
Mleczaj rydz – to kolejny rodzaj grzyba jadalnego z blaszkami. Ma korzenny smak, a jego kapelusz może mieć średnicę nawet do 10 cm. Na środku jest wklęsły u dojrzałych okazów, a lekko wypukły u młodych. Ma on pomarańczowe lub rudoczerwone zabarwienie z ciemnymi smugami lub kręgami. Po uszkodzeniu miąższu, zabarwia się na zielono i wydostaje się z niego pomarańczowe mleczko.
Gołąbek zielonawy – ma mięsisty kapelusz o średnicy do 15 cm, który występuje w kolorze szarozielonym lub niebieskozielonym, na krawędziach jest biały i ma popękaną skórką. Trzon tego grzyba jadalnego z blaszkami jest masywny i biały z ceglastymi plamkami. Miąższ jest koloru białego, bardzo kruchy z wyczuwalną nutą orzechową.
Grzyby jadalne z blaszkami – rodzina pieczarkowate (bedłkowate)
Okazy pochodzące z tej rodziny mają zwykle mięsisty miąższ, kapelusz rozpostarty, często z łuseczkami i osadzony centralnie. Trzon u wielu gatunków ma pierścień. Jakie grzyby jadalne z blaszkami się do nich zalicza?
Pieczarka bulwiasta – młode okazy tych grzybów jadalnych z blaszkami mają półkolisty kapelusz, a starsze rozpostarty o białym zabarwieniu i średnicy do 14 cm. Jego białe blaszki z czasem stają się szarobrązowe lub nawet czarnobrązowe. Trzon jest biały, dość smukły z cienkim pierścieniem i lekkim zwężeniem na górze. Miąższ tej pieczarki przyjemnie pachnie anyżkiem i jest łagodny w smaku.
Pieczarka łąkowa (polna) – kapelusz u tego okazu grzyba jadalnego z blaszkami dochodzi do 12 cm i jest biały. U młodych grzybów jest półkolisty, potem rozpostarty. Z czasem jednak mogą pojawić się na nim szare łuseczki. Trzon bardzo łatwo odłamuje się od kapelusza. W jego górnej części jest umieszczony błoniasty pierścień. Miąższ jest biały (po przekrojeniu różowieje) i ma przyjemny grzybowy zapach.
Czernidłak kołpakowaty – jego kapelusz ma kształt walca, wysokość do 12 cm i na szczycie jest brązowy z charakterystycznie ułożonymi łuskami. Trzon tego grzyba jadalnego z blaszkami jest pusty w środku i rozszerzony przy podstawie. Miąższ natomiast jest o zabarwieniu białym, jest dość miękki i nieco włóknisty.
Czubajka kania – kapelusz jest u tego grzyba jest w kształcie parasola. Ma średnicę od 10 do 30 cm i brązowe zabarwienie. Wyróżniają go ciemne strzępki i łuski na powierzchni oraz białe krawędzie. Osadzony jest na pustym i długim trzonie z ruchomym pierścieniem. Miąższ jest biały i miękki i ma owocowy posmak. Ten grzyb jadalny z blaszkami jest niezwykle aromatyczny, przez co często jest wykorzystywany jako przyprawa. Do tego ma w swoim składzie sporo witamin i minerałów.
Inne jadalne blaszkowce
Smardz jadalny – ten grzyb jadalny z blaszkami ma główkę w kolorze brązowym lub beżowym i strukturą przypomina morską gąbkę. Trzon jest biały lub kremowy, pusty w środku. Miąższ zaś jest woskowaty i ma korzenny zapach. Grzyby te spożywane na surowo są toksyczne.
Pieprznik jadalny (kurka) – to obok prawdziwków najbardziej lubiany grzyb występujący w naszych lasach. Jego kapelusz może mieć średnicę nawet do 12 cm. Do tego ma charakterystyczny lejkowaty kształt, matową skórkę i pomarańczowo-żółte zabarwienie. Jego brzegi są nieco postrzępione i mogą się podwijać do środka. Trzon ma około 6 cm i jest twardy i wąski (ku górze stopniowo się rozszerza przechodząc w kapelusz). Miąższ u tego grzyba jadalnego z blaszkami ma zapach owocowy, a smak jest nieco pikantny.
Lejkowiec dęty – owocnik jest lejkowaty i ma lekko faliste i podwinięte brzegi przypominając trąbkę (stąd nazwa). Na zewnątrz jest szary, a w środku czarno-brązowy lub zupełnie czarny. Miąższ je bardzo cienki, ale bardzo elastyczny, a trzon w środku pusty. Lejkowiec na mało wyczuwalny, lekko słodkawy aromat.
Opieńka miodowa – ten grzyb jadalny z blaszkami ma żółtobrązowy kapelusz, który najpierw jest półkolisty, a potem płaski. Ma charakterystyczne łuski, których jest najwięcej na jego środku. Osiąga on średnicę do 13 cm. Trzon jest dość długi i smukły z ruchomym pierścieniem pokrytym żółtymi kosmkami. Miąższ jest cielisty. Do spożycia nadaje się tylko młody kapelusz. Ten grzyb jadalny z blaszkami należy też wygotować, bo na surowo może być trujący.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN