Uważa się, że mężczyźni, w przeciwieństwie do kobiet, nie mają w zwyczaju mówić o swoich emocjach, uczuciach czy potrzebach. Niezbyt dobrze oceniana jest także ich umiejętność słuchania. Dlaczego męska komunikacja różni się od kobiecej? Co tak naprawdę kryje się w głowie mężczyzny? Kilka tajemnic zdradziła nam psycholog Marzena Mawricz.
Komunikacja z mężczyzną
Mężczyźni traktują komunikację jako narzędzie służące wyrażaniu prostych przekazów werbalnych, które umożliwiają im osiąganie celów, skupianie na sobie uwagi, budowanie przewag oraz uzyskiwanie i zaspakajanie potrzeb. Rozmowa jest tym samym formą autoprezentacji i strategią służącą realizacji zadań.
Mężczyźni faktycznie nie posługują się w komunikacji emocjami i nawet mają trudności z ich nazywaniem. U mężczyzny nie ma połączenia komunikatu werbalnego z emocjonalnym
Jeżeli wracają z pracy i milczą, to najczęściej dlatego, że jeszcze przeżywają w sobie, tam głęboko, jakieś swoje problemy i strategie. Tak naprawdę potrzebują być ze sobą, bo nauczeni są rozwiązywania swoich problemów w samotności i bardzo nie lubią, kiedy się im przeszkadza
Zdaniem psycholog, jeśli mężczyzna znajdzie się w ogniu pytań dotyczących np. tego, jak minął mu dzień w pracy, może poczuć, że sobie nie radzi. W efekcie zaczyna się irytować i mówi jeszcze mniej. Żeby tego uniknąć, należy dać mu przestrzeń i czas na ochłonięcie.
Mężczyzna albo chce rozwiązać problem sam, a jeżeli go nie może rozwiązać, to chce o nim jak najszybciej zapomnieć i się zrelaksować
Czy milczenie ma pozytywny wpływ?
Milczenie czasami jest nawet potrzebne i mężczyźni cenią sobie pomilczenie we dwójkę, co kobiety czasami niestety odbierają jako formę zbytniej niezależności, a nawet odrzucenia
Co wpływa na kształtowanie się sposobów komunikacji u mężczyzn?
Sposób, w jaki mężczyźni się komunikują, funkcjonują, rozwiązują problemy czy radzą sobie ze stresem uwarunkowany jest zarówno biologicznie, jak i społecznie. To m.in.:
doświadczenia i obserwacje z dzieciństwa,
utarte normy społeczno-kulturowe, np. przeświadczenie, że mężczyzna jest głową rodziny,
programowanie wychowawcze, np. zachęcanie do zabawy samochodzikami, kupowanie niebieskich ubrań czy przyzwolenie na zabawę kosztem pomocy w domu
oczekiwane wzorce zachowań, np. rywalizacja, niezależność, osiąganie celu, dominacja,
wzmacnianie postawy radzenia sobie i bycia silnym,
karanie za okazywanie emocji postrzeganych u chłopców jako przejaw słabości - strach, złość, płacz, bezsilność,
budowa mózgu, która utrudnia łączenie komunikatu werbalnego z emocjonalnym.
Nie oglądałeś Dzień Dobry TVN na antenie? Pełne odcinki znajdziesz w serwisie Player.