Aby prawidłowo uprawiać cebulicę syberyjską należy poznać ją nieco bliżej. Jak wygląda, skąd pochodzi i oczywiście, jakie ma wymagania. Znajomość budowy rośliny i sposobów jej rozmnażania także pozwolą na lepsze wykorzystanie jej potencjału.
Co to jest cebulica syberyjska?
Jak sama nazwa wskazuje, cebulica syberyjska ( Scilla siberica ) to roślina cebulowa. Jej naturalnym miejscem występowania jest zachodnia Azja, Kaukaz i wschodnia Europa. Określenie ,,syberyjska” pochodzi od jej wybitnej mrozoodporności . Cebulica osiąga od 10 do 15 centymetrów wysokości i ma podłużne, odziomkowe liście, które pojawiają się wraz z kwiatami, by w czerwcu zakończyć wegetację, wysychając. Najbardziej ozdobną i zwracającą uwagę częścią rośliny są lazurowoniebieskie kwiaty o dzwonkowatym kształcie. Na listkach okwiatu można zauważyć także pręgę w kolorze ciemnoniebieskim. Kwiaty pojawiają się na roślinie w marcu i kwietniu. Spektakularne wrażenie robi cebulica posadzona w licznej grupie i będąca tłem dla drzew pozbawionych liści. Tworzy wówczas malownicze połacie, które przypomina bajkową scenerię.
Cebulice syberyjskie – rozmnażanie
Cebulicę syberyjską rozmnażamy przez siew lub podział cebul przybyszowych. W pierwszym przypadku nasiona cebulicy syberyjskiej wysiewa się do gruntu na jesieni w rzędach co 10 centymetrów. Za podłoże powinna służyć ziemia próchnicza pomieszana z piaskiem. Przed zimą należy je przykryć torfem. Pamiętajmy, by nie dopuścić do przesuszenia siewek , które tak przygotowane zakwitną dopiero po 2-3 latach. Warto wspomnieć, że cebulica syberyjska może się wysiewać sama, jednak powstałe w ten sposób egzemplarze mogą zdziczeć.
W drugim przypadku cebulę macierzystą wykopujemy po przekwitnięciu i zaschnięciu liści. Następnie oddzielamy od niej cebulki przybyszowe, które przechowujemy w torfie lub ziemi próchniczej. Do wysadzania cebulic przystępujemy w sierpniu.
Uprawa cebulicy syberyjskiej
Cebulica nie jest rośliną trudną w uprawie . By dobrze się rozwijać, potrzebuje gleby przepuszczalnej, lekko wilgotnej i próchniczej. Najlepszym stanowiskiem jest półcień, choć jeśli zapewnimy jej wystarczającą ilość wody, to poradzi sobie także na słońcu. W sierpniu wysadzamy cebulice do gruntu na głębokość około 5-8 centymetrów. Pędy kwiatowe po przekwitnieniu najlepiej jest przycinać. W czasie bardzo mroźnych zim warto przykrywać cebulki cebulicy syberyjskiej liśćmi lub mchem . Można także co 3-4 lata zmieniać miejsce jej uprawy i nawozić najlepiej dwukrotnie: przed i po kwitnieniu.
Odmiany cebulic
Cebulica ( Scilla ) ma wiele ciekawych odmian, które różnią się od siebie głównie kolorem kwiatów, a także pokrojem i wyglądem liści.
Cebulica syberyjska ,,Alba” ( Scilla siberica ‘Alba ’) – cebulica syberyjska biała. Dorasta do 15 centymetrów wysokości. Różni się od gatunku kolorem kwiatów, które są białe i pojawiają się w marcu i kwietniu.
Cebulica syberyjska ,,Spring Beauty” ( Scilla siberica ‘Spring Beauty’ ) – dorasta do 15 centymetrów wysokości. Kwiaty jasnoniebieskie pojawiają się na roślinie w marcu i kwietniu.
Cebulica Tubergena/cebulica Miszczenki ( Scilla tubergeniana /s cilla mischtschenkoana) – ten gatunek charakteryzują kwiaty jasnoliliowe z delikatnym niebieskim paskiem. Osiąga wysokość do 15 centymetrów.
Cebulica dwulistna (Scilla bifolia) – gatunek o niebieskich, a nawet lekko fioletowych kwiatach pojawiających się w marcu i kwietniu. Dorasta do 25 centymetrów wysokości.
Cebulica Coopera ( Scilla cooperi) – ten gatunek pochodzi z Afryki Południowej. Na uwagę zasługują jasnozielone i prążkowane liście, a także różowe kwiaty, które pojawiają się na roślinie wczesną wiosną.
Cebulica jesienna ( Scilla autumnalis) – mało popularny i rzadko uprawiany gatunek cebulicy. Może dorastać nawet do 30 centymetrów wysokości. Drobne jasnoróżowe kwiaty są zebrane w podłużne kwiatostany. W lipcu i sierpniu pojawiają się pędy kwiatowe i charakterystyczne listki.
Cebulica peruwiańska ( Scilla peruviana var. Oncostema peruviana) – gatunek naturalnie występujący w rejonie Morza Śródziemnego – na południu Włoch oraz w Hiszpanii i Portugalii. Na wiosnę pojawiają się podłużne, ciemnozielone liście i charakterystycznie wyglądające piramidalne kwiatostany, w które zebrane są ciemnoniebieskie, drobne kwiaty.
Jakie zastosowanie ma cebulica syberyjska?
Cebulice świetnie sprawdzą się sadzone na w ogrodach skalnych. Dobrze wyglądają sadzone w grupie , pod koronami drzew lub na trawniku oraz w pobliżu ciemierników i krokusów. Cebulice syberyjskie mogą być także uprawiane pośród roślin okrywowych , a także jako rośliny doniczkowe. Nadają się również na kwiat cięty do wszelkiego rodzaju bukietów.
Zobacz film: Przygotuj balkon na wiosnę.
Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Źródło zdjęcia głównego: Moment RF